Το Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου του ΕΜΠ δεν είναι μόνο ένας γοητευτικός προορισμός. Στο βιομηχανικό τοπίο των 250 στρεμμάτων και των 34 σωζόμενων κτιρίων από τις εγκαταστάσεις της πρώην Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλείων Λαυρίου -14 από τα οποία υποδειγματικά αποκατεστημένα από το ΕΜΠ- ξεπετιέται ολοζώντανη, στην υλικότητα της, η ιστορία (αντιληπτή ως αυτή που διατρέχει το παρελθόν και το μέλλον). Κι αν κανείς ξύσει λίγο πιο βαθιά βρίσκει και την άυλη πλευρά της εδώ. Οι αργυροδότριες στοές, συνεργοί στον πλούτο και την αίγλη της αρχαίας Αθήνας, η πρώτη μεγάλη επιχείρηση βαριάς βιομηχανίας του Νέου Ελληνικού Κράτους κατά τον 19ο αιώνα που σηματοδότησε την είσοδό του στη βιομηχανική επανάσταση, η πρώτη ‘’company town’’, το πρώτο μαζικό εργατικό κίνημα, κάποιες αστικές υποδομές εκτός Αθήνας… Και σήμερα, αποτελεί έναν χώρο πειραματισμού πολλών διατάσεων και γεφυρών ανάμεσα στην επιστήμη και την κοινωνία, στην τέχνη και την τεχνολογία, στην έρευνα και την παραγωγή, την παράδοση και τον οραματισμό.
Σ΄ αυτόν τον τόσο φορτισμένο από συλλογική μνήμη τόπο, το ΕΜΠ έχει ξαναζωντανέψει όχι μόνο την πολιτιστική αξία και δημιουργία, αλλά και την τεχνολογική καινοτομία στην έρευνα και την παραγωγή, θέτοντας σε αλληλεπίδραση τον χώρο της μνήμης με αυτόν του το ορατού μέλλοντος: Εδώ συνυπάρχουν και συλλειτουργούν τα ερευνητικά εργαστήρια του ΕΜΠ και των επιχειρήσεων, η ανάπτυξη καινοτομικών προϊόντων και υπηρεσιών, η εκπαίδευση, τα επιστημονικά, καλλιτεχνικά, εκπαιδευτικά και κοινωνικά events, το αγαπημένο πλατό των κινηματογραφιστών, οι ειδικές και γενικές ξεναγήσεις. Ακόμα, προετοιμάζεται το Μουσείο Μεταλλείας Μεταλλουργίας, που θα είναι το πρώτο του είδους του σε εθνικό επίπεδο.
Μεταξύ των αποκατεστημένων κτιρίων ιδιαίτερη θέση κατέχουν οι συνεδριακοί – εκθεσιακοί χώροι:
Εξάλλου, το εξειδικευμένο και με μακρόχρονη σχετική εμπειρία προσωπικό του ΤΠΠΛ είναι πάντα στη διάθεση των συνεργατών του για να συμβάλει στον βέλτιστο σχεδιασμό της εκδήλωσης που ενδιαφέρει.
Εκεί που ζει η Ιστορία…
Βαδίζοντας ο επισκέπτης στα δρομάκια της Ύδρας, ανάμεσα στα καλοοσυντηρημένα αρχοντικά του νησιού, περιπλανιέται νοερά στα χρόνια που στα ίδια αυτά σημεία συγκεντρώνονταν ναυτικοί, έμποροι, καπετάνιοι, καραβοκύρηδες και προύχοντες, οι οποίοι έδιναν ζωή σε έναν από τους μεγαλύτερους εμπορικούς στόλους της Μεσογείου. Η πολιτική και πολεμική κατάσταση στην Ευρώπη στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα προσέφεραν την ευκαιρία στους ικανούς ναυτικούς της Ύδρας, που εκμεταλλεύτηκαν τα προνόμια και τη στρατηγική θέση του νησιού, να πλουτίσουν από το θαλάσσιο εμπόριο. Δεκάδες πλοία απέπλεαν καθημερινά από το λιμάνι του νησιού για τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ευρώπης.
Ήδη από το 1749 λειτουργούσε στον περίβολο του σχολείου του Αγίου Βασιλείου η «Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού Ύδρας» καταδεικνύοντας τον προσανατολισμό του νησιού στο εμπόριο αλλά και την ανάγκη να επανδρωθούν τα πλοία με καταρτισμένα πληρώματα. Στη Σχολή διδάσκονταν όχι μόνο ναυτική θεωρία και τεχνικές αλλά και ξένες γλώσσες που θα ήταν απαραίτητες για την επικοινωνία με ξένες αρχές και εμπόρους στα λιμάνια που κατέπλεαν.
Ωστόσο, το όνομα της Ύδρας είναι συνδεδεμένο με την Επανάσταση του 1821. Στο ξέσπασμα της Επανάστασης το νησί διέθετε ικανούς, έμπειρους ναυτικούς αλλά και δεκάδες πλοία. Χάρη στη μαχητική φωνή και τις προσπάθειες του ηρωικού πλοιάρχου Αντώνη Οικονόμου, ο λαός και οι μεγάλοι καραβοκύρηδες και προύχοντες του νησιού αποφάσισαν τη συμμετοχή και της Ύδρας στην Επανάσταση.
Στα χρόνια του αγώνα οι Υδραίοι προσέφεραν στον αγώνα χρήματα, πλοία και πληρώματα. Τα άλλοτε εμπορικά πλοία εξοπλίστηκαν και συγκρότησαν μαζί με τις Σπέτσες και τα Ψαρρά τον πολεμικό στόλο των επαναστατημένων Ελλήνων. Βούλγαρης, Τοπάζης, Μιαούλης, Κουντουριώτης έχουν συνδέσει το όνομά τους με την Επανάσταση. Στην είσοδο του λιμανιού της Ύδρας, το μπρούτζινο άγαλμα του Ανδρέα Μιαούλη του γλύπτη Κώστα Καζάκου, υποδέχεται τους επισκέπτες του νησιού. Η μπλε επαναστατική σημαία με το σταυρό και τη ρήση «Ελευθερία ή Θάνατος» και τα κανόνια που βρίσκονται τοποθετημένα στον προμαχώνα θυμίζουν τη ναυτική δύναμη της Ύδρας.
Τα πλούσια πετρόκτιστα αρχοντικά που ακόμα στέκουν στην Ύδρα είναι μάρτυρες του πλούτου που είχαν στα χέρια τους οι καραβοκύρηδες κατά το 18ο και 19ο αιώνα. Ωστόσο, ίσως είναι πιο συγκινητική η σκέψη ότι πίσω από αυτούς τους τοίχους έγιναν συζητήσεις, υπήρξαν συγκρούσεις και πάρθηκαν αποφάσεις που οδήγησαν στην ελευθερία.
Το Αρχοντικό του Λάζαρου Τσαμαδού στεγάζει σήμερα τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων και το Αρχοντικό του Κριεζή το Γηροκομείο. Από το 1936 το τετραώροφο Αρχοντικό του Τομπάζη φιλοξενεί το περίφημο παράρτημα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών που έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ελληνική τέχνη. Ως παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου λειτουργεί η Οικία Λάζαρου Κουντουριώτη. Στον αδερφό του Γιώργο Κουντουριώτη ανήκε η οικία όπου σήμερα λειτουργεί το Μουσείο Μεταβυζαντινής Τέχνης και Ιστορίας της Ύδρας.
Αντάξια ανάμεσα στα αρχοντικά των προυχόντων και των πλοιοκτητών του 19ου αιώνα, στέκει το κτήριο που στεγάζει το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας. Σε αυτή τη θέση, που δεσπόζει στην είσοδο του λιμένα οικοδομήθηκε το πρώτο κτίριο των Αρχείων από τον Υδραίο εφοπλιστή Γκίκα Ν. Κουλούρα με σεβασμό στην ιστορία, την αρχιτεκτονική και το τοπίο του νησιού. Από το 1952 πέρασε στο ελληνικό κράτος μετά από δωρεά του εφοπλιστή φιλοξενώντας τη συλλογή τους .
Στα πρόσωπα που έπαιξαν κομβικό ρόλο στη λειτουργία του ΙΑΜΥ συγκαταλέγονται επίσης ο Αντώνιος Δ. Λιγνός, γιατρός και Δήμαρχος Ύδρας, που μερίμνησε για ταξινόμηση και μεταγραφή των τεκμηρίων του Αρχείου της Κοινότητας Ύδρας (1798 – 1865) και ο Σεβ. Μητροπολίτης τ. Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ.κ. Ιερόθεος που φρόντισε για την ανέγερση του σημερινού κτιρίου του Αρχείου στη θέση του αρχικού που είχε κατεδαφιστεί για στατικούς λόγους.
Το Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Ύδρας διατηρεί μουσειακό τμήμα με έργα της ελληνικής τέχνης του 19ου και του 20ου αιώνα. Ξεχωρίζουν τα έργα ζωγραφικής, προσωπογραφίες, πορτρέτα πλοίων, ιστορικοί χάρτες, που εκτίθενται στην Ιστορική Πινακοθήκη του Μουσείου. Η Βιβλιοθήκη του ΙΑΜΥ διαθέτει περισσότερους από 15000 τίτλους βιβλίων, κυρίως παλαιών και σπάνιων εκδόσεων, πολλές από τις οποίες χρονολογούνται από τις αρχές του 18ου αιώνα. Στο Αρχειακό Τμήμα του ΙΑΜΥ ανήκουν «θησαυροί» που προέρχονται από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και αφορούν στην ιστορία της Ύδρας κυρίως κατά τον 18ο, 19ο και 20ο αιώνα.
Το ΙΑΜΥ, χωρίς να παραβλέπει την επιστημονικό του προσανατολισμό, διατηρώντας τις συλλογές του ανοιχτές στους ερευνητές, παράλληλα αναπτύσσει πλούσια πολιτιστική δράση. Σε όλη τη διάρκεια του έτους, στους χώρους του φιλοξενούνται περιοδικές εκθέσεις, οργανώνονται ομιλίες και συνέδρια, συναυλίες κτλ. Έχει γίνει σημείο αναφοράς για την Ύδρα αναλαμβάνοντας έναν κομβικό, πολιτιστικό και εκπαιδευτικό ρόλο.
Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Ύδρας
Τ.Κ. 18040 Λιμάνι Ύδρας Ύδρα
Τηλ: (+30) 22980-52355 Fax: (+30) 22980-52355
mail@gak-ydras.att.sch.gr https://www.iamy.gr/
To Ξενοδοχείο The Tsitouras Collection είναι μέρος της ομώνυμης εταιρείας, έργο ζωής του Δημήτρη Τσίτουρα. Αποτέλεσμα πολυετούς, συνεπούς προσπάθειας και αγάπης αφενός για την ελληνική τέχνη και αφετέρου για το νησί της Σαντορίνης.
Με θέα σε ένα από τα γνωστότερα και πιο μαγευτικά τοπία του κόσμου, το Ξενοδοχείο, με έμβλημα το πράσινο στεφάνι του Γιάννη Τσαρούχη, «αγναντεύει» το γαλάζιο του Αιγαίου και την καλντέρα και υποδέχεται τους επισκέπτες στους πολυτελείς χώρους του. Η αρχιτεκτονική είναι ενταγμένη στο περιβάλλον δημιουργώντας ένα αυθεντικό περιβάλλον φιλοξενίας.
The Tsitouras Collection
Φηροστεφάνι 84700 Σαντορίνη
Τηλ. +30 22860 23747
+30 22860 22760
Fax: 22860 23918
Email: reservations@tsitouras.com
Υπεύθυνη : κ. Ελένη Τσίτουρα
Μόλις λίγα λεπτά μακριά από τη Χώρα της Μυκόνου βρίσκεται το ολοκαίνουριο Mykonos Earth Suites. Νεόνυμφοι, ζευγάρια και παρέες θα απολαύσουν τη μοναδική εμπειρία της φιλοξενίας στο πασίγνωστο νησί των Κυκλάδων.
Τοποθετημένο μπροστά στην όμορφη παραλία Μεγάλη Άμμος το ξενοδοχείο γίνεται μέρος του τοπίου ενώ από τους ανοιχτούς χώρους του εντυπωσιάζει η θέα της Χώρας, των παραδοσιακών μύλων, του γαλάζιου πελάγους και του καφέ βράχου.
Τόσο τα δωμάτια, όσο και οι κοινόχρηστοι χώροι είναι σχεδιασμένοι και διακοσμημένοι με σεβασμό στην τοπική αρχιτεκτονική. Υλικά, χρωματικές λεπτομέρειες, επιφάνειες και σύγχρονες υποδομές αλληλοσυμπληρώνονται δημιουργώντας ιδανικό περιβάλλον για διακοπές στη Μύκονο.
Για κρατήσεις πατήστε εδώ
Το Εθνικό Κέντρο “Exercise is Medicine – Greece”, μέλος του παγκόσμιου δικτύου “Exercise is Medicine®”, διοργανώνει το Διεθνές Συνέδριο “Exercise is Medicine” στην Αθήνα, με το οποίο είναι συνδεδεμένη και η ετήσια (2025) Συνάντηση των Εθνικών Κέντρων “Exercise Is Medicine” της Ευρώπης.
Το Exercise is Medicine® ιδρύθηκε από το American College of Sports Medicine (ACSM), τον μεγαλύτερο παγκοσμίως επιστημονικό οργανισμό Αθλητιατρικής, σε συνεργασία με την Αμερικανική Ιατρική Εταιρεία (American Medical Association). Κύριος στόχος του είναι η προώθηση της σωματικής άσκησης ως βασικού πυλώνα υγείας και η ενσωμάτωσή της στα εθνικά συστήματα υγείας.
Το Όραμα του Ελληνικού Εθνικού Κέντρου “Exercise is Medicine – Greece”
Το “Exercise is Medicine – Greece” εργάζεται για την αναγνώριση και ενσωμάτωση της σωματικής άσκησης ως επιστημονικά τεκμηριωμένης παρέμβασης πρόληψης και θεραπείας χρόνιων παθήσεων, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας ή κοινωνικοοικονομικού επιπέδου. Προωθεί ενεργά τη συνεργασία μεταξύ του ιατρικού κόσμου και πιστοποιημένων ειδικών της άσκησης, με στόχο τη συμπερίληψη της άσκησης στην κλινική πράξη και στο σχεδιασμό θεραπευτικών πρωτοκόλλων για χρόνιες νόσους.
Το Συνέδριο
Μετά την επιτυχία του 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου με διεθνή συμμετοχή (2024), στο φετινό πρωτοποριακό και ιδιαίτερα σημαντικό Διεθνές Συνέδριο “Exercise is Medicine” θα συμμετάσχουν προσκεκλημένοι εκπρόσωποι των Ευρωπαϊκών Εθνικών Κέντρων «Exercise is Medicine», εκπρόσωποι θεσμικών φορέων της Πολιτείας, καθώς και κορυφαίες προσωπικότητες από ένα ευρύ φάσμα επιστημών της άσκησης και της υγείας, της εκπαίδευσης και της τεχνολογίας, στο πλαίσιο γόνιμης, διεθνούς και διεπιστημονικής αλληλεπίδρασης και καινοτόμων συνεργασιών για την προαγωγή της υγείας μέσω της σωματικής δραστηριότητας.
Ενδεικτικές θεματικές του Συνεδρίου:
Σκοπός του Διεθνούς αυτού Συνεδρίου είναι η παρουσίαση των σύγχρονων εθνικών και διεθνών στρατηγικών, καθώς και βέλτιστων πρακτικών για την ενσωμάτωση της σωματικής δραστηριότητας στα συστήματα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας φροντίδας Υγείας και σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης.
Πότε : 10-12 Οκτωβρίου 2025 Που : Αμφιθέατρο Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Αθήνα
Περισσότερες πληροφορίες : https://exerciseismedicine.gr/international-conference-exercise-is-medicine/ Εγγραφές : https://www.eventora.com/en/Events/exercise-is-medicine-2025
Θεσμικοί και επιχειρηματικοί φορείς συζητούν για τις προοπτικές ανάπτυξης
του ιατρικού τουρισμού στην Ελλάδα και τη Θεσσαλία.
Με φόντο τις ταχύτατα αναπτυσσόμενες προοπτικές του ιατρικού τουρισμού στην Ελλάδα και ειδικότερα στη Θεσσαλία, το Πάρκο Καινοτομίας JOIST και ο Ευρωπαϊκός Κόμβος Ψηφιακής Καινοτομίας Health Hub συνδιοργανώνουν την εκδήλωση Health Meets Hospitality: Η Τεχνολογία στην Υπηρεσία του Ιατρικού Τουρισμού την Τρίτη 17 Ιουνίου, στις 19:00, στο JOIST Innovation Park, στη Λάρισα.
Πρόκειται για μια θεματική εκδήλωση που αναδεικνύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας στον τομέα του ιατρικού τουρισμού, δίνοντας έμφαση στη δυναμική της Θεσσαλίας ως ανερχόμενου προορισμού υγειονομικής φροντίδας και φιλοξενίας.
Η εκδήλωση εστιάζει σε δύο βασικούς πυλώνες:
Σημαντικοί εκπρόσωποι από τον χώρο της υγείας, της τοπικής αυτοδιοίκησης και της τουριστικής ανάπτυξης θα συμμετάσχουν στο ομάδα συζήτησης, προκειμένου να αναδείξουν τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας και της περιφέρειας στο διεθνή χάρτη του ιατρικού τουρισμού.
Η συμμετοχή στην εκδήλωση είναι ελεύθερη για το κοινό.
Δηλώστε δωρεάν συμμετοχή: Health Meets Hospitality | (https://joistpark.eu/ekdiloseis/)
Χαιρετισμός
Ομιλητές
Συντονίστρια: Δήμητρα Μιχαλοπούλου – Δημοσιογράφος
Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Θεσσαλίας, του Δήμου Λαρισαίων, του Δήμου Αγιάς, και της Ένωσης Ξενοδόχων Νομού Λάρισας.
Υποστηρικτής της εκδήλωσης είναι η εταιρεία Alpha Marketing, ενώ χορηγός είναι η εταιρεία LA Travel, που συμβάλλει ενεργά στην ενίσχυση συνεργειών τουρισμού.
Το 31ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών φέρει ως κεντρικό θέμα «Ακαδημαϊκή ευημερία, ελευθερία και ακεραιότητα: Από το ΑΒ στο ΑΙ» και έχει ως κύριο στόχο να διερευνήσει και να προωθήσει τις πρακτικές των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών στη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος που ενσωματώνει τη σύγχρονη τεχνολογία, διατηρώντας παράλληλα τις βασικές αρχές της ευημερίας, της ελευθερίας και της ακεραιότητας στον ακαδημαϊκό χώρο.
Η Οργανωτική Επιτροπή, προϊσταμένη την Δρ. Αριέττα Παπαϊωάννου, υπογραμμίζει την πολύχρονη και επιτυχημένη πορεία του θεσμού ενώ παράλληλα δηλώνει: “Η παρουσία σας, είτε ως άτομα που συμμετέχουν με εισήγηση, παρακολουθούν ή/και στηρίζουν το έργο μας αποδεικνύει τη δύναμη της συνεργασίας και της δέσμευσης να διατηρήσουμε ζωντανή την ακαδημαϊκή μας παρουσία αναδεικνύοντας τον ρόλο των βιβλιοθηκών ως πυλώνων της εκπαίδευσης, της έρευνας και της διαρκούς προόδου.”
Το 31ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών θα πραγματοποιηθεί στα Ιωάννινα (22-24 Οκτωβρίου 2025), στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων “Κάρολος Παπούλιας”.
Ο Δήμος Αθηναίων, καλωσόρισε περισσότερους από 200 κορυφαίους επαγγελματίες του τουριστικού κλάδου στις 7 και 8 Απριλίου, στον εμβληματικό χώρο του Ζαππείου. Μέσω του Γραφείου Συνεδρίων και Επισκεπτών (This is Athens – Convention & Visitors Bureau) της Αναπτυξιακής Αθήνας Α.Ε., συναντώνται στο This is Athens – Agora, τη μεγαλύτερη B2B τουριστική διοργάνωση της πόλης. Προτεραιότητα αποτελεί η ενίσχυση της θέσης της ελληνικής πρωτεύουσας ως κορυφαίου προορισμού για ταξίδια αναψυχής, συνεδριακό τουρισμό και επαγγελματικές συναντήσεις.
O Δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Η Αθήνα στο επίκεντρο του παγκόσμιου τουριστικού ενδιαφέροντος. Δεν είναι μόνο μια πόλη με σπουδαία ιστορία, αλλά κι ένας προορισμός με παρόν και μέλλον στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη. Το This is Athens – Agora επιβεβαιώνει τη δυναμική της πρωτεύουσας, φέρνοντας αυτές τις δύο ημέρες σε επαφή τους σημαντικότερους παράγοντες της παγκόσμιας τουριστικής αγοράς. Ως δημοτική αρχή, θέσαμε ως προτεραιότητα την ανάπτυξη του προορισμού, σύμφωνα με τους όρους της βιωσιμότητας και της διασφάλισης της ποιότητας ζωής των Αθηναίων. Έχοντας διενεργήσει τη Μελέτη Φέρουσας Τουριστικής Ικανότητας, προτού η πόλη έρθει αντιμέτωπη με σημάδια υπερτουρισμού, αξιοποιήσαμε τα στοιχεία της και ιδρύσαμε το Παρατηρητήριο Βιώσιμου Τουρισμού, προκειμένου να χαράξουμε τη βιώσιμη στρατηγική μας για την πόλη. Θέλουμε να αναδείξουμε την Αθήνα ως έναν σύγχρονο και φιλόξενο προορισμό, που προσφέρει αυθεντικές εμπειρίες όλο τον χρόνο στους επισκέπτες της και μία ευχάριστη και λειτουργική καθημερινότητα σε όλους όσοι ζουν στην πόλη».
Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) και Διευθύνων Σύμβουλος του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών (ΔΑΑ), Ιωάννης Παράσχης, στην ομιλία του, μεταξύ άλλων, σημείωσε: «H Αθήνα διανύει τα τελευταία χρόνια μια εξαιρετικά δυναμική περίοδο τουριστικής ανάπτυξης, έχοντας κατακτήσει πλέον μια από τις κορυφαίες θέσεις ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς αστικούς προορισμούς. Καθώς καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ένα ευρύ φάσμα προκλήσεων, με έμφαση στη διαχείριση και στην ενίσχυση του βιώσιμου αποτυπώματος της πόλης μας, η αξιοποίηση των συνεργασιών αποτελεί έναν κρίσιμο και καθοριστικό παράγοντα. Η σημαντική πρωτοβουλία του Δήμου Αθηναίων, This is Athens – Agora εμπεριέχει την έννοια του διαλόγου και της συνεργασίας και συγκεκριμένα της αυτοδιοίκησης και του ιδιωτικού τομέα, με στόχο τη συντονισμένη προσέγγιση σε θέματα τουριστικής ανάπτυξης. Αποτελεί χρέος όλων όσοι δραστηριοποιούμαστε στους ζωτικούς κλάδους του τουρισμού και του ταξιδιού να διαφυλάξουμε και να ενισχύσουμε όσα έχουμε πετύχει, έχοντας τώρα μια σημαντική ευκαιρία να συνεχίσουμε να επενδύουμε στην ποιότητα, τη βιωσιμότητα και την εξωστρέφεια για το επόμενο σημαντικό κεφάλαιο της εξέλιξης και της αναβάθμισης της πόλης μας ως κορυφαίου τουριστικού προορισμού».
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Αναπτυξιακής Αθήνας Α.Ε., Ιωάννης Γεώργιζας, υπογράμμισε: «Η φετινή διοργάνωση αντανακλά το νέο όραμα της πόλης: μια βιώσιμη, σύγχρονη και συμπεριληπτική μητρόπολη. Στο πλαίσιο αυτό, το This is Athens – Agora ενσωματώνει “πράσινες” πρακτικές και προωθεί την αυθεντική εμπειρία της Αθήνας ως προορισμού που εξελίσσεται και επανατοποθετείται δυναμικά στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη. Μέσα από στοχευμένες Β2Β συναντήσεις, εκπαιδευτικές δράσεις και εκδηλώσεις δικτύωσης, επαναπροσδιορίζουμε τον ρόλο της Αθήνας ως μιας μητρόπολης που καινοτομεί και πρωτοπορεί στον τουριστικό τομέα».
Η Αθήνα, ένας προορισμός με σύγχρονο όραμα
Φέτος, η επετειακή 10η διοργάνωση του This is Athens – Agora (πρώην Travel Trade Athens), φιλοξενεί πάνω από 120 Έλληνες εκπροσώπους τουριστικών επιχειρήσεων και αντίστοιχα 100 εκπροσώπους του τουρισμού από 25 χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων, για πρώτη φορά, εκπροσώπων από τις μεγάλες αγορές της Κίνας και της Ινδίας. Με περισσότερες από 2.500 προγραμματισμένες B2B συναντήσεις, η εκδήλωση προσφέρει την ευκαιρία σύναψης νέων συνεργασιών, με στόχο την ενίσχυση της οικονομίας της πόλης και ταυτόχρονα της παρουσίας της Αθήνας στον διεθνή τουριστικό χάρτη.
Κατά τη διάρκεια του διημέρου, διακεκριμένοι ομιλητές συμμετέχουν στο «Agora Insights», έναν κύκλο συζητήσεων με έμφαση τον πολιτισμό, την καινοτομία και τη βιωσιμότητα.
Παράλληλα, για πρώτη φορά, το This is Athens-Agora δίνει ιδιαίτερη έμφαση στον συνεδριακό και επαγγελματικό τουρισμό, με ισότιμη συμμετοχή εταιρειών από τον κλάδο των συνεδρίων και των εκδηλώσεων. Αυτή η στρατηγική επιλογή αντανακλά τη σημασία της περαιτέρω ανάπτυξης του κλάδου για την Αθήνα.
Μέσω της διοργάνωσης, στόχος είναι να αναδειχθούν οι δυνατότητες της Αθήνας ως κορυφαίου, βιώσιμου αστικού προορισμού, καθώς και το έργο ανάπτυξης και προβολής της πρωτεύουσας που υλοποιεί η Αναπτυξιακή Εταιρεία του Δήμου Αθηναίων μέσα από δράσεις και προγράμματά της, όπως το This is Athens–Convention & Visitors Bureau, το Athens –Film Office (Γραφείο Προσέλκυσης Κινηματογραφικών Παραγωγών της Αθήνας) και το Φεστιβάλ του Δήμου Αθηναίων, το μεγαλύτερο Φεστιβάλ της πόλης, που και αυτόν τον Μάιο διοργανώνει περισσότερες από 200 εκδηλώσεις πολιτισμού και ψυχαγωγίας σε όλη την πόλη.
Η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου διοργανώνουν ημερίδα με θέμα «ΦΥΣΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ» με στόχο την παρουσίαση των δράσεων ανάδειξης της φυσικής κληρονομιάς και των παρεμβάσεων που χρηματοδοτήθηκαν τα τελευταία χρόνια από την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και συμβάλουν στην ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού, στην βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και εξυπηρέτησης των κατοίκων και των επισκεπτών και την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος της Λέσβου.
Η Ημερίδα θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2025 και ώρα 17.00 μ.μ., στην αίθουσα «Ιωάννης Παυλακέλλης» του Επιμελητηρίου Λέσβου.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ
Επαγγελματίες του Τουρισμού και πολίτες ι της Λέσβου, φοιτητές, εθελοντές.
Η Είσοδος είναι Ελεύθερη.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ
Καθηγητής Νικόλαος Σουλακέλλης, Πρόεδρος ΔΣ ΜΦΙΑΔΛ
Γ. Πλακωτάρης, Προϊστάμενος Διαχειριστικής Αρχής ΠΕΠ Βορείου Αιγαίου
Α. Δημιουργία νέου “Ανοικτού Μουσείου” – Έργα ανάδειξης των νέων απολιθωματοφόρων θέσεων που αποκαλύφθηκαν κατά την κατασκευή μεγάλων δημοσιών έργων στην προστατευόμενη περιοχή του Απολιθωμένου δάσους.
Β. Λειτουργία Κέντρου Περιβαλλοντικής Ενημέρωση Καλλονής – Δράσεις ανάδειξης των υγροτόπων της Λέσβου.
Καθηγητής Νικόλαος Ζούρος, Διευθυντής ΜΦΙΑΔΛ
Α. Ενεργειακή αναβάθμιση του Μουσείου – “Ένα “πράσινο” Μουσείο στη Λέσβο”.
Β. Αναβάθμιση Εκθεσιακών χώρων – Νέα πτέρυγα Μουσείου
Γ. Συντήρηση – ανάδειξη και αναβάθμιση υποδομών Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου – Περιοχή Κύρια Απολιθωμένη – Παρεμβάσεις βελτίωσης της προσβασιμότητας
Δρ. Ηλίας Βαλιάκος, Προϊστάμενος Ερευνών και Έργων ΜΦΙΑΔΛ
Α. Καινοτόμες δράσεις ψηφιακής προβολής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου
Β. Δημιουργία – λειτουργία Ψηφιακών εφαρμογών προβολής των γεω-μνημείων του Γεωπάρκου Λέσβου – Παγκόσμιου Γεωπάρκου UNESCO
Γ. Δημιουργία – λειτουργία Ψηφιακών εφαρμογών προβολής των γεω-μνημείων Λήμνου
Κωνσταντίνα Μπεντάνα, Προϊσταμένη Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων ΜΦΙΑΔΛ
Ημέρα αφιερωμένη στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη καταλυμάτων, με workshops που εστιάζουν σε καινοτόμες προσεγγίσεις και επενδυτικές στρατηγικές.
Ημέρα αφιερωμένη στις βίλες, με workshops που προσφέρουν πρακτικές γνώσεις για τη βελτίωση της αποδοτικότητας και της κερδοφορίας.
Παράλληλα με τα workshops, η webhotelier | primalres θα πραγματοποιήσει ειδική ημερίδα, προσφέροντας masterclasses που εστιάζουν στις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις για τη βελτίωση της διαχείρισης και των πωλήσεων των καταλυμάτων.
Το 28ο Παζάρι Βιβλίου 2025 θα πραγματοποιηθεί στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Διοργανώνεται από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.) και την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών Βιβλιοχαρτοπωλών (Π.Ο.Ε.Β.), υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων και με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.).
Το Παζάρι Βιβλίου είναι η θεσμοθετημένη εκδήλωση που διοργανώνεται εδώ και είκοσι οκτώ έτη, προσφέροντας στο αναγνωστικό κοινό χιλιάδες τίτλους βιβλίων σε πολύ χαμηλές τιμές, που αρχίζουν από μόλις 1 ευρώ!
Στο 28ο Παζάρι Βιβλίου 2025, όπως κάθε χρόνο, συμμετέχουν εκδότες από όλη την Ελλάδα (μέλη πρωτοβάθμιων σωματείων), προσφέροντας πάνω από 9.000 τίτλους βιβλίων, σε τιμές, που δεν ξεπερνούν το 30% της αρχικής τους λιανικής τιμής.
Από την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου έως και την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2025, η Πλατεία Κλαυθμώνος φιλοξενεί το μεγαλύτερο και καλύτερα οργανωμένο Παζάρι Βιβλίου της Αθήνας, σε μία σύγχρονη υπαίθρια-στεγασμένη εγκατάσταση.
Οι επισκέπτες του Παζαριού μπορούν να ανακαλύψουν και να προμηθευτούν βιβλία από μια πλούσια συλλογή τίτλων, που καλύπτει όλες τις κατηγορίες και απευθύνεται σε κάθε ηλικία.
Το 28ο Παζάρι Βιβλίου 2025, θα λειτουργεί καθημερινές, Σάββατα και Κυριακές από τις 09:00 το πρωί έως και τις 21:00 το βράδυ, από 31 Ιανουαρίου έως και 23 Φεβρουαρίου 2025.
Ηράκλειο, 8-11 Μαΐου 2025
http://www.iake.gr
Το Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, μετά την επιτυχή πραγματοποίηση 10 Πανελλήνιων/Διεθνών Επιστημονικών Συνεδρίων, βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει προς τα μέλη, τους συνεργάτες και τους φίλους του, την επιστημονική και εκπαιδευτική κοινότητα και κάθε ενδιαφερόμενο, ότι προγραμματίζει την οργάνωση του 11ου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου, με κεντρικό θέμα:
Κοινότητες Δημιουργίας
Συμμετοχή και πρωτοβουλία στις θεσμικές συλλογικότητες:
Κοινωνία, εκπαίδευση, πολιτική διαβούλευση
Το 11ο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο του Ι.Α.Κ.Ε. αγκαλιάζει μια ευρεία αλλά και συνεκτική οικογένεια πεδίων και προβληματισμών που περιστρέφονται γύρω από τις κομβικής σημασίας έννοιες της κοινότητας δημιουργίας, της συμμετοχής και της συμμετοχικής πρωτοβουλίας.
Οι κοινότητες δημιουργίας μπορούν να προσεγγιστούν από μια ευρύτερη και από μια ειδικότερη σκοπιά. Η ειδικότερη προσέγγιση, ήδη καθιερωμένη ως διεπιστημονικός ερευνητικός προβληματισμός στις κοινωνικές επιστήμες, χρησιμοποιεί την έννοια της κοινότητας δημιουργίας (creative community) ως έννοια που αναδεικνύει τη συνεργατική και διατομεακή συλλογικότητα που συγκεντρώνει διάφορους παράγοντες από την κοινωνία πολιτών, την κυβέρνηση, την εκπαίδευση, τους οργανισμούς του ιδιωτικού τομέα σε επιμέρους projects που διαμορφώνουν νέες συνεργατικές κουλτούρες, δημιουργούν προστιθέμενη αξία και οδηγούν σε οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιπτώσεις για ερευνητικούς εταίρους και την ευρύτερη κοινωνία. Οι κοινότητες δημιουργίας (ΚΔ) χαρακτηρίζονται από τη συμμετοχή ποικίλου φάσματος ενδιαφερομένων, εμπλεκόμενων μερών και χρηστών. Εργάζονται για τη δημιουργία ενός δικτύου συνεργασίας και ανταλλαγών, διαδίδοντας μοντέλα συνεργασίας και σε περαιτέρω ερευνητικά και επαγγελματικά περιβάλλοντα.
Οι ΚΔ μπορεί να περιλαμβάνουν συνδυασμούς ομάδων ενεργών πολιτών, εργαζομένων, επιχειρηματιών, ερευνητών, ακαδημαϊκών εμπειρογνωμόνων, φορέων της τοπικής, περιφερειακής και κεντρικής κυβέρνησης, ιδρυμάτων, σωματείων και, βέβαια, ευρωπαϊκών θεσμών.
Η ευρύτερη προσέγγιση χρησιμοποιεί τον όρο για να αναδείξει μια ομάδα ανθρώπων που συγκεντρώνονται και συγκλίνουν γύρω από μια κοινή πρόκληση ή θεματική, με σκοπό να δημιουργήσουν, να δράσουν και να μοιραστούν ιδέες, προγράμματα και πρακτικές.
Λαμβανομένων υπόψη των εμπειρικών ευρημάτων και των προγραμμάτων που έχουν ήδη συσχετιστεί με τις ΚΔ με την στενότερη έννοια (π.χ. το σχεδιασμό και την εφαρμογή πρακτικών συνεργασίας δημόσιων και ιδιωτικών φορέων στην αντιμετώπιση των κοινωνικών και πολιτιστικών επιπτώσεων της πανδημίας Covid19), η ευρύτερη προσέγγιση στις κοινότητες δημιουργίας μας ενθαρρύνει να αναλογιστούμε πλαίσια και πλατφόρμες που σχεδιάζουν, προτείνουν και – συχνά – επιχειρούν να εφαρμόσουν νέες ιδέες για την επίλυση εκπαιδευτικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και πολιτικών προβλημάτων και την αντιμετώπιση αντίστοιχων προκλήσεων, την αξιοποίηση της διδασκαλίας της τέχνης και των μορφών συμπερίληψης και συμμετοχής στην πολιτειακή παιδεία, την κοινωνική και ανθρωπιστική αξιοποίηση των νέων τεχνολογικών οριζόντων.
Σε αυτό το ευρύ αλλά διακριτό πλαίσιο, μας ενδιαφέρουν μελέτες για τις διαφορετικές προσεγγίσεις και απόψεις σχετικά με:
Βασικός σκοπός του 11ου Διεθνούς Συνεδρίου του Ι.Α.Κ.Ε. είναι η κριτική διερεύνηση και η ανάπτυξη επιστημονικού διαλόγου γύρω από τα ζητήματα αυτά. Αναφορικά τόσο με τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται όσο και με τα προβλήματα που ενδεχομένως προκύπτουν, είναι απαραίτητη η γνώση και η προετοιμασία των πολιτών για τις μορφές συνύπαρξης με τη διαμόρφωση συνθηκών για την ανάπτυξη των ΚΔ, τις μορφές ανάπτυξης συλλογικών αναζητήσεων απάντησης στις προκλήσεις και την ενθάρρυνση της πρωτοβουλίας των πολιτών για τον ρόλο, μεταξύ άλλων, της τεχνητής νοημοσύνης και τις νέες σχέσεις που διαμορφώνονται μεταξύ των πολιτών και της πολιτείας. Η εκπαίδευση, η παιδεία και η πολιτική συμμετοχή έχουν να διαδραματίσουν καθοριστικούς ρόλους σε αυτή την θεματική όπως διαμορφώνεται μπροστά στα μάτια μας.
Όπως κάθε χρόνο, το Ι.Α.Κ.Ε. θα τιμήσει μια εξέχουσα προσωπικότητα του Ελληνισμού κατά την εναρκτήρια Πανηγυρική Συνεδρίαση, η οποία φέτος θα πραγματοποιηθεί στις 9 Μαΐου 2025.
ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
Με αφετηρία το κεντρικό θέμα, το Συνέδριο εστιάζει το ενδιαφέρον του στις παρακάτω θεματικές περιοχές, χωρίς να αποκλείονται και όσες άλλες απορρέουν από τον γενικότερο τίτλο του:
Συλλογική Δράση, Πολιτική Συμμετοχή και Δημιουργικές Κοινότητες
Κοινωνική Παιδεία, Εκπαίδευση και Πολιτισμός
Ψηφιακές Τεχνολογίες και Δημιουργικές Πρωτοβουλίες
ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΜΕΡΟΣ
ΜΟΡΦΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ – ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ
Στο Συνέδριο μπορούν να παρουσιαστούν:
Στα πρακτικά του Συνεδρίου δημοσιεύονται τα πλήρη κείμενα όλων των εγκεκριμένων από τους κριτές εργασιών, ανεξάρτητα από τη μορφή παρουσίασής τους. Αναλυτικές οδηγίες για τη δομή και τη μορφή των εισηγήσεων και των ανακοινώσεων θα αναρτηθούν στις ιστοσελίδες του Ι.Α.Κ.Ε.
Επιπρόσθετα, στις εργασίες του Συνεδρίου εντάσσονται:
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Όσοι και όσες επιθυμείτε να συμμετάσχετε στο Συνέδριο ως Εισηγητές –με εισήγηση ή αναρτημένη ανακοίνωση ή εργαστήριο– πρέπει να αποστείλετε περίληψη της εργασίας σας μέσω της ειδικής φόρμας στην ιστοσελίδα: http://www.iake.gr ή http://iake.weebly.com, όπου υπάρχουν και οι απαιτούμενες οδηγίες. Το κείμενο της περίληψης πρέπει να είναι μέχρι 300 λέξεις και να συνοδεύεται από τα στοιχεία των συγγραφέων, καθώς και την αναγραφή του είδους της εργασίας και του θεματικού άξονα που ανήκει.
Κάθε εργασία μπορεί να υποβάλλεται από έναν/μία μέχρι τέσσερις εισηγητές. Κάθε εισηγητής μπορεί να συμμετέχει με δύο το πολύ εργασίες, με την ιδιότητα του πρώτου, δεύτερου, τρίτου ή τέταρτου εισηγητή.
Η αποδοχή ή απόρριψη της περίληψης θα ανακοινωθεί έως τις 3 Φεβρουαρίου 2025.
ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
Οι εισηγητές θα καταβάλουν το οφειλόμενο ποσό συμμετοχής μετά την έγκριση της περίληψής τους, στις ημερομηνίες που θα ανακοινωθούν με επόμενη ανακοίνωση.
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ – ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
Το Ι.Α.Κ.Ε. θα βραβεύσει τις βέλτιστες επιστημονικές εργασίες, ανά θεματικό άξονα του Συνεδρίου, στις κατηγορίες:
Α. Καλύτερη επιστημονική εργασία
Β. Καλύτερη διδακτική πρόταση
Με στόχο την ενίσχυση νέων ερευνητών και επιστημόνων, θα βραβευτούν, επικουρικά, οι αξιολογότερες εργασίες, οι οποίες θα υποβληθούν από: α) προπτυχιακούς φοιτητές, β) μεταπτυχιακούς φοιτητές, γ) υποψήφιους διδάκτορες, δ) επιστήμονες-ερευνητές που παρουσιάζουν μια πρωτότυπη επιστημονική εργασία ή διδακτική πρόταση.
Τα αποτελέσματα του Διαγωνισμού θα εξάγει η Επιστημονική Επιτροπή με βάση τα γενικά αποτελέσματα της ανώνυμης κρίσης των τελικών κειμένων των εργασιών. Η διαδικασία κρίσης των τελικών κειμένων ακολουθεί την αξιολόγηση των περιλήψεων. Τα πλήρη κείμενα των εργασιών αξιολογούνται με βάση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους στα κριτήρια: α) πρωτοτυπία, β) μεθοδολογία, γ) δομή, δ) περιεχόμενο, ε) τεκμηρίωση.
Στη βράβευση θα μετέχουν αποκλειστικά οι εργασίες οι οποίες θα έχουν υποβληθεί μέχρι τις 3 Μαρτίου 2025.
Η απονομή των επαίνων και των διακρίσεων θα γίνει στην τελετή λήξης του Συνεδρίου. Οδηγίες για την εκπόνηση των πλήρων κειμένων των τελικών εργασιών υπάρχουν στις ιστοσελίδες μας: http://www.iake.gr και https://iake.weebly.com
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Στο πλαίσιο του Συνεδρίου, προγραμματίζεται σειρά παράλληλων δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων, με στόχο τη γνωριμία, την ψυχαγωγία και την αλληλεπίδραση των συνέδρων και των συνοδών τους.
Η QQML διοργανώνεται για 17η χρονιά και υποδέχεται συνέδρους από όλο τον κόσμο.
Το συνέδριο θα είναι υβριδικό και φέτος: Με φυσική παρουσία και ψηφιακή υποστήριξη. Όσοι επιλέξουν να παραστούν με φυσική παρουσία, το συνέδριο θα λάβει χώρα, μεταξύ 27-31 Μάϊου στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας.
Target Group
Το Target Group περιλαμβάνει επαγγελματίες βιβλιοθηκών με μια ευρύτερη έννοια: καθηγητές, ερευνητές, φοιτητές, διοικητικούς υπαλλήλους, ενδιαφερόμενους φορείς, τεχνολόγους, μουσειολόγους, αρχειονόμους, υπεύθυνους λήψης αποφάσεων και διευθυντές, επιστήμονες πληροφόρησης, βιβλιοθηκονόμους, διαχειριστές αρχείων, προγραμματιστές ιστοσελίδων, ειδικούς πληροφορικής, ταξινομητές, στατιστικολόγους, διευθυντές μάρκετινγκ, φιλόλογους, βιβλιοθηκονόμους θεμάτων και βιβλιοθηκονόμους αναφοράς κ.λπ.
Το θέμα του συνεδρίου
Μετασχηματισμός και καινοτομία στα αρχεία και τις βιβλιοθήκες στην ψηφιακή εποχή: Διαχείριση, συντήρηση, βιωσιμότητα και τεχνολογικός αντίκτυπος
Μεταξύ άλλων, το συνέδριο θα υποστηρίξεις τα εξής θέματα
Ποιοτικές και ποσοτικές μελέτες της συμπεριφοράς των χρηστών σε δημόσια, πανεπιστημιακά και σχολικά αρχεία και βιβλιοθήκες
– Ανάλυση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ χρηστών, αρχείων και βιβλιοθηκών, προσδιορίζοντας πώς οι επαγγελματίες μπορούν να βελτιστοποιήσουν τις προσφερόμενες υπηρεσίες.
– Αξιολόγηση του αντίκτυπου των αρχειακών και βιβλιοθηκονομικών πρακτικών στην εμπειρία των χρηστών.
Βιβλιομετρία και αξιολόγηση της επιστημονικής παραγωγής σε ακαδημαϊκές και εξειδικευμένες βιβλιοθήκες
– Ο ρόλος του διαχειριστή πληροφοριών στην εφαρμογή της βιβλιομετρίας για τη μελέτη του αντίκτυπου των επιστημονικών δημοσιεύσεων.
– Η συμβολή του διαχειριστή πληροφοριών στην οργάνωση και διατήρηση ακαδημαϊκών δεδομένων και συλλογών.
Διαχείριση συλλογών και μεταδεδομένων σε εθνικά, πανεπιστημιακά και σχολικά αρχεία και βιβλιοθήκες
– Ο ρόλος των αρχειονόμων και των βιβλιοθηκονόμων στην επιμέλεια των συλλογών και στη δημιουργία μεταδεδομένων για τη διευκόλυνση της ανάκτησης πληροφοριών.
– Πρακτικές διαχείρισης πληροφοριών για τη διασφάλιση της διατήρησης και της συνεχούς πρόσβασης σε φυσικές και ψηφιακές συλλογές.
Βιβλιοθήκες και Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ): Πανεπιστημιακές, σχολικές και δημοτικές βιβλιοθήκες σε έργα ανοικτής πρόσβασης
– Πώς οι διαχειριστές πληροφοριών προωθούν τους ΣΒΑ με τον εκδημοκρατισμό της πρόσβασης στη γνώση.
– Ο ρόλος των διαχειριστών πληροφοριών στη διατήρηση και διευκόλυνση της πρόσβασης σε έγγραφα και υλικό που σχετίζονται με την κοινωνική και πολιτιστική μνήμη, σύμφωνα με τους ΣΒΑ.
Ψηφιακή συντήρηση και αρχεία: Εθνικά και Πανεπιστημιακά Αρχεία και Βιβλιοθήκες: Προκλήσεις και Ευκαιρίες
– Ο ρόλος των αρχειονόμων στη διατήρηση και διάδοση ψηφιακών συλλογών, διασφαλίζοντας ότι τα ιστορικά έγγραφα είναι προσβάσιμα για τις μελλοντικές γενιές.
– Πρωτοβουλίες ανοικτής πρόσβασης υπό την καθοδήγηση των διαχειριστών πληροφοριών για την προώθηση της ψηφιακής διατήρησης.
Επιπτώσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) στα Αρχεία και τις Βιβλιοθήκες: Διαχειριστές πληροφοριών: Ευκαιρίες και προκλήσεις για τους διαχειριστές πληροφοριών
– Ανάλυση του αντίκτυπου της τεχνητής νοημοσύνης στην αυτοματοποίηση διαδικασιών και στη διαχείριση συλλογών από αρχειονόμους, βιβλιοθηκονόμους και διαχειριστές πληροφοριών.
– Ηθικές και πρακτικές εκτιμήσεις για τη χρήση της ΤΝ σε αρχεία και βιβλιοθήκες.
Συμπράξεις και δίκτυα συνεργασίας μεταξύ εθνικών, πανεπιστημιακών, σχολικών, δημοτικών, αρχειακών και βιβλιοθηκών σε έργα ανοικτής πρόσβασης
– Ο ρόλος των διαχειριστών πληροφοριών στη δημιουργία δικτύων συνεργασίας που προωθούν την κοινή χρήση πόρων και την ανοικτή πρόσβαση.
– Συνεργασία μεταξύ διαχειριστών πληροφοριών από διαφορετικά ιδρύματα για τη διατήρηση και διάδοση ψηφιακών και φυσικών συλλογών.
Πανεπιστημιακές, σχολικές και εξειδικευμένες βιβλιοθήκες ως κέντρα υποστήριξης της διδασκαλίας, της έρευνας και της ανοικτής πρόσβασης
– Η συμβολή των διαχειριστών πληροφοριών στην υποστήριξη της έρευνας και της διδασκαλίας μέσω της διαχείρισης αποθετηρίων Ανοικτής Πρόσβασης.
– Οι διαχειριστές πληροφόρησης ως θεματοφύλακες της ακαδημαϊκής μνήμης, εξασφαλίζοντας συνεχή πρόσβαση σε έγγραφα απαραίτητα για την έρευνα.
Καινοτομία στη διαχείριση δημόσιων, σχολικών και πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών
– Καινοτόμες πρωτοβουλίες με επικεφαλής αρχειονόμους, βιβλιοθηκονόμους και διαχειριστές πληροφοριών, για τη βελτίωση της διαχείρισης των συλλογών και των υπηρεσιών.
– Μέθοδοι για την αξιολόγηση του αντίκτυπου των νέων τεχνολογιών και πρακτικών στη διαχείριση αρχείων και βιβλιοθηκών.
Virtual Assistants και εργαλεία υποστήριξης χρηστών σε πανεπιστημιακές, σχολικές και δημόσιες βιβλιοθήκες
– Εφαρμογή των virtual assistants και άλλων τεχνολογιών για την υποστήριξη των διαχειριστών πληροφοριών στην εξυπηρέτηση των χρηστών.
– Μετασχηματισμός του ρόλου των διαχειριστών πληροφοριών με τη χρήση νέων τεχνολογικών εργαλείων για την υποστήριξη της έρευνας και της πρόσβασης στην πληροφορία.
Πληροφοριακή επάρκεια σε πανεπιστημιακές, σχολικές, δημόσιες και ανοικτής πρόσβασης βιβλιοθήκες
– Ο ρόλος των διαχειριστών πληροφοριών στην προώθηση του πληροφοριακού αλφαβητισμού μεταξύ των φοιτητών, των ερευνητών και της κοινότητας.
– Πρωτοβουλίες των βιβλιοθηκονόμων για τη βελτίωση των πληροφοριακών δεξιοτήτων μέσω αποθετηρίων ανοικτής πρόσβασης.
Τριτοβάθμια εκπαίδευση στις επιστήμες της πληροφορίας: Μεταπτυχιακά και Διδακτορικά Προγράμματα
– Ο ρόλος των μεταπτυχιακών και διδακτορικών προγραμμάτων στις Επιστήμες της Πληροφορίας στην εκπαίδευση αρχειονόμων, βιβλιοθηκονόμων και διαχειριστών πληροφοριών.
– Η συμβολή αυτών των προγραμμάτων στην προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας στη διαχείριση της πληροφορίας, τη διατήρηση εγγράφων και τις υπηρεσίες βιβλιοθηκών.
Ο κανονισμός για τη προστασία των προσωπικών δεδομένων (κανονισμός (ΕΕ) 2016/679) και η εφαρμογή του από τους διαχειριστές πληροφοριών σε αρχεία και βιβλιοθήκες
– Θεωρητικές έρευνες και μελέτες περιπτώσεων
Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στην αγγλική και πορτογαλική γλώσσα
Περισσότερες πληροφορίες για τα proposals και τον τρόπο υποβολής τους μπορείτε να δείτε εδώ: www.qqml.org/call-of-proposals/
Με μεγάλη επιτυχία και ιδιαίτερο ενδιαφέρον πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2024, η 8η Hμερίδα με τίτλο «Δημόσια Υγεία, Τέχνη και Αλληλεγγύη», που διοργάνωσαν το ΠΜΣ Δημόσια Υγεία–Public Health και το Εργαστήριο Υγιεινής του Τμήματος Ιατρικής, σε συνεργασία με το Εργαστήριο Σκηνικής Πράξης και Λόγου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών.
Η εκδήλωση, η οποία έλαβε χώρα στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, προσέλκυσε από φοιτητές και επαγγελματίες της υγείας μέχρι καλλιτέχνες και εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών.
Ένα ταξίδι στη Δημόσια Υγεία, την Τέχνη και την Αλληλεγγύη
Με συντονιστή της τον Καθηγητή Υγιεινής του Τμ. Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Απόστολο Βανταράκη, η ημερίδα επικεντρώθηκε στη σύνδεση της δημόσιας υγείας με την τέχνη και την αλληλεγγύη, προσφέροντας μια μοναδική πλατφόρμα για ανταλλαγή ιδεών και εμπειριών. Οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν επιστημονικές εισηγήσεις, διαδραστικές συζητήσεις, καθώς και μια εξαιρετική καλλιτεχνική παράσταση.
Η πρώτη ενότητα, με τίτλο «Δημόσια Υγεία και Αλληλεγγύη», ανέδειξε τη σημασία της αλληλεγγύης και των ουσιαστικών πολιτικών υγείας στη στήριξη ευάλωτων πληθυσμών, την προώθηση του εμβολιασμού και την προαγωγή της ψυχικής υγείας. Οι εισηγήσεις των κ.κ. Απόστολου Βεΐζη, Άγη Τερζίδη και Νίκου Γκιωνάκη, οι οποίοι τιμήθηκαν για την πολύτιμη συνεισφορά τους στη Δημόσια Υγεία, προσέλκυσαν τεράστιο ενδιαφέρον και έδωσαν τροφή για σκέψη αλλά και εργαλεία για δράση.
Στη δεύτερη ενότητα, με τίτλο «Αθλητισμός, Τέχνη και Αλληλεγγύη», η συζήτηση εστίασε στις ιστορίες συμπερίληψης και τις καλλιτεχνικές προσεγγίσεις που αναδεικνύουν τη σημασία της αποδοχής και της διαφορετικότητας.
Η ημερίδα κορυφώθηκε με την παράσταση σύγχρονου χορού «Dancing (fancy)» από την Ομάδα Σύγχρονου Χορού Πρόσχημα, η οποία εντυπωσίασε το κοινό με την ερμηνεία και τη χορογραφική της ευαισθησία. Η παράσταση προσέφερε στο κοινό μια μοναδική εμπειρία, εστιάζοντας στις πολλαπλές πτυχές του ανθρώπινου σώματος, της αποδοχής και της διαφορετικότητας.
Με τη χορογραφική επιμέλεια της Μαρίας Κολιοπούλου και τις εξαιρετικές ερμηνείες των Κ. Αβραμοπούλου, Κ. Γεβετζή και Λ. Παπαδάκη, το έργο ανέδειξε το πώς η τέχνη μπορεί να φωτίσει τα χαρακτηριστικά που δεν θεωρούνται πάντα «αποδεκτά» στον δημόσιο χώρο και στη σκηνή. Μέσα από δυναμικές κινήσεις, ευαίσθητες αφηγήσεις και εντυπωσιακές χορογραφικές συνθέσεις, το «Dancing (fancy)» κάλεσε το κοινό να επαναπροσδιορίσει την έννοια της ομορφιάς, της διαφορετικότητας και της συμπερίληψης.
Ενισχύοντας τις δράσεις εξωτερίκευσης και προβολής, με στόχο την προσέλκυση επισκεπτών όλο τον χρόνο, ο Δήμος Ηρακλείου συνεχίζει την ανάδειξη της νέας του πρότασης μέσα από την τουριστική καμπάνια “loveHER | 5 Senses | 365 Days”, θέτοντας στο επίκεντρο τα πρώτα γράμματα της λέξης “Heraklion”.
Η καμπάνια παρουσιάστηκε από τον Αντιδήμαρχο Οικονομικών & Ανάπτυξης της Τοπικής Οικονομίας Γιώργο Αγριμανάκη σε ειδική εκδήλωση στην καρδιά του Πειραιά, που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 26.11.2024, προβάλλοντας τις αξίες της φιλοξενίας, του πολιτισμού, της ιστορίας και της αυθεντικής γαστρονομίας του Ηρακλείου. Ο Γιώργος Αγριμανάκης αναφέρθηκε στη σπουδαιότητα της πρωτοβουλίας, δηλώνοντας: «Η καμπάνια “loveHER” δεν είναι απλώς μια πρωτοβουλία προβολής της πόλης μας, αλλά μια στρατηγική επένδυση στην εξωστρέφεια, τη δημιουργικότητα και την αυθεντικότητα που χαρακτηρίζουν το Ηράκλειο. Ένα σημείο αναφοράς για τον Δήμο μας αλλά και για όλη την Κρήτη, δίνοντας το στίγμα μιας πόλης που εξελίσσεται διαρκώς και πρωτοπορεί στο διεθνές τουριστικό περιβάλλον. Με τη συγκεκριμένη δράση στην Αθήνα, στόχος μας ήταν να αγγίξουμε εκείνους που διαμορφώνουν τη γνώμη των ταξιδιωτών παγκοσμίως και να αναδείξουμε το Ηράκλειο ως έναν μοναδικό προορισμό που συνδυάζει πολιτισμό, γαστρονομία και βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη. Η ιδιαίτερα θετική ανταπόκριση που εισπράξαμε, μας γεμίζει αισιοδοξία και μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε δυναμικά τη δουλειά μας για να κάνουμε το Ηράκλειο έναν κορυφαίο προορισμό σε διεθνές επίπεδο».
Με αφορμή τη συμπλήρωση πενήντα ετών από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία και το Ίδρυμα Κοινοβουλευτισμού και Συμμετοχικής Δημοκρατίας της κυπριακής Βουλής των Αντιπροσώπων, σε συνεργασία με τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου, διοργανώνουν στις 22 και 23 Νοεμβρίου επιστημονικό συνέδριο με θέμα: «Η εδραίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Κύπρο μετά την τουρκική εισβολή (1974-1993)» στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Το συνέδριο πραγματεύεται τη μεταπολεμική πολιτική ανασυγκρότηση που ακολούθησε το θανάσιμο πλήγμα της εισβολής (1974) και του θανάτου του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου (1977).
Σε μία πρώην αποικιοκρατούμενη χώρα και σε ένα πολύ νεαρό κράτος, όπου ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί πλήρως το Σύνταγμά του, μετά την κρίση του 1963, και ακολουθείτο το εξ ορισμού δυσχερές στην εφαρμογή του «Δίκαιο της Ανάγκης», εύλογα θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι, μετά το 1974, η χώρα θα περιερχόταν σε κατάσταση χάους. Αντίθετα, όμως, η Κυπριακή Δημοκρατία σημείωσε σημαντικά βήματα ως προς την εδραίωση των δημοκρατικών θεσμών και του φιλελεύθερου πολιτεύματος. Δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηριχθεί ότι η εντυπωσιακή πολιτική ανάπτυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας – ανάπτυξη που της επέτρεψε να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση – μετά από πλήγματα τέτοιας κλίμακας, αποτελεί φαινόμενο μοναδικό ακόμη και διεθνώς.
Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία αισθάνεται ιδιαίτερη χαρά καθώς έχει την τιμητική ευκαιρία μιας πολλαπλής συνεργασίας με την κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων – η κοινή μας έκθεση «Κύπρος, 1974. Η μνήμη είναι η μόνη πατρίδα των ανθρώπων» ήδη λειτουργεί παράλληλα στην Λευκωσία και στην Αθήνα – και με το Ίδρυμά της για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Συμμετοχική Δημοκρατία για τη διοργάνωση του σημαντικού αυτού συνεδρίου.
Για περισσότερες πληροφορίες και δήλωση ενδιαφέροντος παρακολούθησης επισκεφθείτε τον σύνδεσμο:
https://www.foundation.cy/democracy-in-cyprus-after-the-invation
Σε μία εποχή που το ζητούμενο στο διεθνές ακαδημαϊκό γίγνεσθαι παραμένει η ανοικτότητα και ο εκδημοκρατισμός της εκπαίδευσης και της έρευνας, οι τεχνολογίες και οι εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης εξαπλώνονται σε όλα τα πεδία, επισπεύδοντας σημαντικές αλλαγές και για τις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι επικείμενες προκλήσεις θα μεταμορφώσουν τα εργαλεία, τις προσφερόμενες υπηρεσίες των βιβλιοθηκών και ίσως και τη φυσιογνωμία των επαγγελμάτων της πληροφόρησης κατά τα προσεχή χρόνια. Στην χώρα μας, όπου οι βιβλιοθήκες των πανεπιστημίων, επιβιώνουν με διαρκώς μειωμένους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους και με ελλιπές θεσμικό πλαίσιο για την εκπαίδευση και την έρευνα, ενδεχομένως χρειάζεται να εξαντλήσουν τα όρια της ευελιξίας, της εξωστρέφειας, και του κοινωνικού τους ρόλου.
Το Πανελλήνιο Συνέδριο Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών, που κλείνει φέτος έναν κύκλο τριάντα ετών συνεχούς παρουσίας, θα επιχειρήσει να ιχνηλατήσει τις παραπάνω διαφαινόμενες αλλαγές και να αναδείξει την προβληματική που αναπτύσσεται για τις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες. Απώτερος στόχος του συνεδρίου είναι να προσφέρει τη δυνατότητα γόνιμου διαλόγου, αν είναι δυνατόν και ανάμεσα σε κοινότητες, ώστε να προκύψουν ολοκληρωμένες προτάσεις που θα απαντούν στις αναδυόμενες ανάγκες της ακαδημαϊκής ζωής αλλά και της κοινωνίας.
Ξεκίνησε στις 12 Σεπτεμβρίου στην Αγιά και τη Μελιβοία το 14ο Ετήσιο Συνέδριο European Chestnut Days,που διοργανώνει το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Κάστανου EUROCASTANEA και το οποίο θα διαρκέσει μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 2024. Το συνέδριο γίνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Το δίκτυο EUROCASTANEA είναι ένα ευρωπαϊκό δίκτυο για το κάστανο που αποτελείται από οργανισμούς που παράγουν κάστανο από 6 χώρες. Τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Αυστρία και την Ελλάδα και ιδρύθηκε από το ASSEMBLY OF EUROPEAN FRUIT, VEGETABLE AND HORTICULTURAL REGIONS – A.R.E.F.L.H.
Το συνέδριο απευθύνεται σε οργανισμούς, αρχές, ιδρύματα, τοπικούς φορείς, παραγωγούς, γεωπόνους, συνεταιρισμούς και εταιρίες από όλο τον κόσμο που έχουν σχέση με την παραγωγή, την έρευνα, τη μεταποίηση, την προώθηση και την διανομή του κάστανου.
Στόχος του είναι να παρουσιάσει την καλλιέργεια του κάστανου στην Ελλάδα και τις γειτονικές χώρες, να αναδείξει τα κύρια θέματα που απασχολούν τον τομέα όπως οι ασθένειες της καστανιάς, οι καλλιεργητικές πρακτικές στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, η Κοινή Αγροτική Πολιτική και η μεταποίηση του κάστανου καθώς και να παρουσιάσει την επιρροή της καλλιέργειας κάστανου στις τοπικές κοινωνίες.
Μέσω του διαλόγου, της συνεργασίας και της δικτύωσης στόχος του Συνεδρίου είναι να αντιμετωπιστούν οι μελλοντικές προκλήσεις, να προστατευτεί η καλλιέργεια κάστανου και να επιτευχθεί η βιωσιμότητα του για ολόκληρο τον τομέα του κάστανου.
Στις 6 Σεπτεμβρίου, η μεγαλύτερη γιορτή του Βιβλίου «ανοίγει τις πύλες της» στο Πεδίον του Άρεως για να υποδεχτεί τους φίλους του βιβλίου και να προσελκύσει νέους αναγνώστες. 200 εκδοτικοί οίκοι, 280 περίπτερα, 200 πολιτιστικές εκδηλώσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, διαδραστικά εκπαιδευτικά δρώμενα και πολλά άλλα στο μεγάλο 52ο Φεστιβάλ Βιβλίου 2024.
Το 52 ο Φεστιβάλ Βιβλίου διοργανώνει ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.). Πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, του Δήμου Αθηναίων, του Εμπορικού Επιμελητηρίου Αθηνών, με τη στήριξη της Περιφέρειας Αττικής, την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων, και σε συνεργασία με το Μικρό Παρίσι των Αθηνών, το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού και το Ωδείο Φίλιππος Νάκας.
Το Days of Art in Greece στο περίπτερο 2 του 51ου Φστιβάλ Βιβλίου
Oι επισκέπτες του Φεστιβάλ, με φόντο τα χιλιάδες βιβλία, θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν και να συμμετάσχουν σε ένα πολυποίκιλο, πολιτιστικό γεγονός. Μεταξύ πολλών άλλων εκδηλώσεων, θα πραγματοποιηθούν: Παιδική θεατρική παράσταση «Ο θρύλος της Μουλάν» από την εταιρεία θεατρικών παραγωγών ΜΕΘΕΞΙΣ, παράσταση Καραγκιόζη από το Θέατρο Σκιών «Νικόλα Τζιβελέκη», συναυλία από το Εργαστήρι Ελληνικής Μουσικής του Δήμου Αθηναίων, μουσικές βραδιές από μαθητικά σύνολα του Μουσικού Σχολείου Πειραιά και σπουδαστές του Ωδείου Φίλιππος Νάκας, συναυλία από τον Μάριο Στρόφαλη με τη Μάρθα Μορελεόν και την Ειρήνη Τουμπάκη, εκδήλωση της Ελληνικής Ακαδημίας Κόμικς, τριήμερο παρουσίασης πρωτοεμφανιζόμενων δημιουργών λόγου, συναυλία με τους Σοφία Αρβανίτη, Νίκο Καλλίνη, Μάκη Ψαραδέλλη και το Μουσικό και Φωνητικό Σύνολο Κορίνθου «Ηχοροή».
Το κεντρικό αφιέρωμα του 52ου Φεστιβάλ Βιβλίου 2024 έχει τίτλο «Νεολαία και Ανάγνωση. Από σένα η Άνοιξη εξαρτάται» και είναι επικεντρωμένο στις νεότερες γενιές. Στην ευαισθητοποίησή τους σε κρίσιμα ζητήματα, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον, η ορθή χρήση της τεχνολογίας, η Τεχνητή Νοημοσύνη κ.ά. Στις απαντήσεις που μπορεί να δώσει το Βιβλίο σε καίρια φιλοσοφικά και πρακτικά ερωτήματα και στις διεξόδους που μπορούν να βρουν μέσω του Πολιτισμού.
Την αφίσα και το εξώφυλλο του καταλόγου του 52ου Φεστιβάλ Βιβλίου 2024 κοσμεί έργο του διακεκριμένου Έλληνα εικαστικού, Λεωνίδα Γιαννακόπουλου.
Η εκδήλωση των εγκαινίων θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2024 και ώρα 20:00.
52ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΠΕΔΙΟΝ ΑΡΕΩΣ
6-22 Σεπτεμβρίου 2024
Ώρες λειτουργίας
Δευτέρα-Πέμπτη: 18:00-22:30
Παρασκευή & Σάββατο: 18:00-23:00
Κυριακή: 10:30-15:00 & 18:00-22:30
Διοργάνωση: Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.)
Συνεχίζεται το “ταξίδι” στην Αγία ακολουθώντας τα βήματα που προτείνει ο Δήμος για να γνωρίσουνε οι επισκέπτες τη φύση, την κουζίνα, τις δραστηριότητες, τις παραλίες και τα βουνιά της περιοχής.
Ο Δήμος Αγιάς εγκαινιάζει μια σειρά προτάσεων για το καλοκαίρι του 2025. Με την ακτογραμμή του στα 45 χιλιόμετρα, τους αστείρευτους προορισμούς, τις ομορφιές του Κισσάβου και του Μαυροβουνίου, αλλά και την τεράστια πολιτιστική του κληρονομιά, ο Δήμος Αγιάς προτείνει 45 «βήματα» για τους επισκέπτες του φετινού καλοκαιριού, για 45 ημέρες από την 1 η Ιουλίου μέχρι τις 15 Αυγούστου.
Κάθε προορισμός, κάθε χιλιόμετρο για κάθε μέρα, μετατρέπονται σ’ έναν «ταξιδιωτικό οδηγό» για τους επισκέπτες που έχουν την πρόθεση να ανακαλύψουν ή να θυμηθούν τις ομορφιές του Δήμου Αγιάς.
Κάθε μέρα, ένας νέος προορισμό ή μία δραστηριότητα γεμίζοντας το καλοκαίρι των επισκεπτών της περιοχής με μοναδικές εμπειρίες και προτάσεις για χαλάρωση, γεύσεις και αναψυχή.
Βήμα#33| Παλαιόπυργος-Αλεξανδρινή
ΠΑΛΑΙΟΠΥΡΓΟΣ
Περιλαμβάνει και τον οικισμό Αλεξανδρινή. Παλιά ονομασία Νυχτερέμι. Είναι ένα μικρό χωριό στη μέση μιας εύφορης κοιλάδας μέσα στο Δέλτα του Πηνειού. Πρόκειται για το αγαπημένο χωριό του Α. Καρκαβίτσα, ο οποίος με σκηνικό τον Παλαιόπυργο συνέδεσε το διήγημα του «Ο Ζητιάνος».
Παλαιόπυργος
Αλεξανδρινή
Ανάμεσα από ποτάμι και θάλασσα μια σπάνια παραλία, με χρυσαφένια αμμουδιά μήκους περίπου 2 χλμ., δίπλα ακριβώς από τις εκβολές του Πηνειού. Νερά ανάμεικτα με οργιώδη παραποτάμια βλάστηση μακριά από κάθε θόρυβο της σύγχρονης εποχής.
Βήμα#34| Στρίντζος-Δέλτα Πηνειού
Μια αρχέγονη φύση με τους ερωδιούς να ενοχλούν τα μπλε καβούρια, μια τεράστια παραλία άμμου γεμάτη κοχύλια ένα απόκοσμο σκηνικό με καλύβες και ανθρώπους που δεν μιλάνε δεν κοιτάζουν δεν ενοχλούν, απλά συνυπάρχουν με το τοπίο.
Σίγουρα όχι για πολλούς αλλά με βεβαιότητα για ψαγμένους…
Κάποιοι περίεργοι που δεν μιλάνε ελληνικά και τα βαν τους, κατασκηνωτές που μαλλον χαθήκανε, σκιές ψαράδων με τα καλαμιά, ελάχιστες βάρκες που βγαίνουν από το γλυκό νερό στο αλμυρό, μερικοί που δεν αρέσκονται στα φιρμάτα μαγιό και δεν αγοράσαν, εικόνες που θα δούμε.
Πολλές φορές ομάδες πολύχρωμες ανθρώπων που τέλειωσαν την εξερεύνηση του ποταμού με τα κανό τους σε οργανωμένη κατάβαση αλλά και κάποιους με κιάλια που μάλλον ενδιαφέρονται για τους κορμοράνους τους ερωδιούς ακόμη και τα φλαμίνγκο που κρύβονται. Τίποτα άλλο….
Βήμα#35| Νερόμυλοι
Το χωριό Πήρε το όνομα από τους πολλούς νερόμυλους που λειτουργούσανε παλιότερα. Νερόμυλοι – μύλοι για την άλεση δημητριακών αλλά και υδροτριβές για την μεταποίηση φλοκάτης.
Οι νερόμυλοι και οι νεροτριβές αποτελούσαν και αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του χωριού όπου συνεχίζουν να λειτουργούνε μέχρι και σήμερα με την σύγχρονη μορφή εξυπηρετώντας ακόμη εκατοντάδες κατοίκους εντός και εκτός Δήμου με την μεταποίηση φλοκάτης και τον καθαρισμό κουβερτών και χαλιών.
Βήμα#36| Παρακάρλια Διαδρομή
Έλαφος
“Αποκομμένη” σχεδόν από τα υπόλοιπα χωριά του Δήμου Αγιάς, η Έλαφος (παλαιότερα Βουλγαρίνη) από τον κτήτορα του χωριού Βούλγαρη). Το νεότερο όνομα Έλαφος δόθηκε εξαιτίας ενός θρύλου που ήθελε ένα ελάφι να εμφανίζεται πίσω από το ιερό του ναού το Δεκαπενταύγουστο και στη συνέχεια να αποτελεί το γεύμα των πανηγυριστών.
Επισκέψιμοι χώροι: Σημαντικό αξιοθέατο του χωριού ο προϊστορικός οικισμός της Κάρλας και το λαογραφικό εκθετήριο της Ελάφου. Το δάσος «Μαυροβούνιο» στην καρδιά του χωριού, ελκύει το ενδιαφέρον μας, καθώς είναι κατάφυτο με δρυς, οξιές, καστανιές. Αξιόλογο θρησκευτικό μνημείο η Μονή Καμπάνας του 19ου αιώνα και το μνημείο των σφαγιασθέντων προκρίτων του χωριού το 1878 στη θέση “Σκοτωμένοι” τέσσερα χιλιόμετρα έξω από το χωριό.
Καστρί
Η τοποθεσία του χωριού στη Β.Δ. παρακάρλια όχθη, όλα δείχνουν ότι κατοικείται από τη νεολιθική ακόμα εποχή: Στο λόφο ‘’Κάστρο», πάνω στα θεμέλια του αρχαιοελληνικού τείχους υψώθηκε το βυζαντινό Κάστρο, όπου προφανώς αποτελούσε την ακρόπολη της Βυζαντινής Πόλης Κέστριτζα. Επί Τουρκοκρατίας εμφανίζεται ως Κεσσερτίτσκιο-Καστρίτσκιοι, απ’ όπου και κατ’ απλούστευση έγινε Καστρί. Το τείχος στο λόφο μπορούσε, κατά Νικόνανο, να ελέγχει τον Κάμπο Λάρισας, την είσοδο στην πεδιάδα της Αγιάς και το δρόμο προς Κανάλια και Βόλο. Επίσης μπορούσε να ελέγχει και την κίνηση στην λίμνη Κάρλα.
Ορισμένοι ερευνητές ταυτίζουν το Καστρί με την αρχαία πόλη Κερκίνειον, ενώ άλλοι με την μυθική Άμυρο, όπου λατρευόταν ως επιχώριος θεός ο Ασκληπιός και ως ήρωας ο Αργοναύτης Ιάσων.
Βήμα#37| Δήμητρα-Μαρμαρίνη
Δήμητρα ( παλιά ονομασία: Τζούξανη )
Το χωριό Δήμητρα είναι η έδρα της Δημοτικής Ενότητας Λακέριας. Το παλιό όνομα του χωριού είναι Τζούξανη.
Επισκέψιμοι χώροι: Νοτιοανατολικά του χωριού βρέθηκε μαγούλα, στην κορυφή της οποίας υπάρχει τύμβος της κλασσικής εποχής. Στη στροφή του δρόμου προς Νότια, ανάμεσα στη Δήμητρα και το χωριό Γερακάρι, σώζεται ο μικρός ναός του Αγίου Νικολάου του “Φονιά”, ενώ οι λόφοι ανατολικά του ναού ταυτίζονται από ορισμένους ερευνητές με τους Δίδυμους Κολωνούς, και συνδέονται με την Κορωνίδα μητέρα του Ασκληπιού. κοντά στους οποίους εντοπίζεται πιθανόν η θέση της αρχαίας Λακέριας. Σώζεται το παλιό σχολείο του χωριού, που χρονολογείται στα τέλη του 19 ου αιώνα.
Μαρμαρίνη
Το χωριό βρίσκεται στους πρόποδες του Κισσάβου στο μέσο περίπου της διαδρομής Λάρισας-Αγιάς. Στην Αγιώτικη ντοπιολαλιά το χωριό ονομάζεται Μαρμάριανη.
Επισκέψιμοι χώροι: Αξιόλογο μνημείο αποτελούσε το σταυροπηγιακό μοναστήρι των Μαρμαριανών, που οφείλει το όνομά του – όπως και το ίδιο το χωριό – στο λατομείο μαρμάρου στο Μόψιον όρος, 3 χιλ. μακρύτερα. Κοντά στο μοναστήρι των Μαρμαριανών η σύγχρονη έρευνα τοποθετεί τη βυζαντινή Χάρμαινα, όπου γνωρίζουμε πως υπήρχε ένα άλλο μοναστήρι, της Παναγίας, το οποίο δωρίστηκε το 1277 στο μοναστήρι της Μακρυνίτισσας. Σώζονται επίσης αρκετοί νερόμυλοι και έχουν ανασκαφεί τάφοι της Μυκηναϊκής εποχής. Το ρέμα που κατεβαίνει από τον Κίσσαβο και διαρρέει το χωριό είναι απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς, πνιγμένο στα πλατάνια, σχηματίζοντας μικρές φυσικές λιμνούλες.
Βήμα#38| Άγιοι Ανάργυροι-Ασκηταριά-Ποταμιά
Η Μονή των Αγίων Αναργύρων συναντάται περίπου 3 χλμ. έξω από την Αγιά, πηγαίνοντας προς τα παράλια. Αναφέρεται ότι έχει ανοικοδομηθεί περί το 1588 μ.Χ.
Κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο διώροφος οχυρωματικός πύργος με χαμηλό θόλο, ο οποίος και περισώζεται. Είναι μονόχωρη ξυλόστεγη βασιλική και οι περίτεχνες τοιχογραφίες της ανάγονται χρονικά στο 17ο αιώνα, περίοδο που έγινε και η ανακαίνισή της. Τελευταία ανακαινίστηκε το 1995
Βρίσκεται μέσα σε καταπράσινο τοπίο με ποταμάκι από δίπλα και μέσα σε μεγάλα πλατάνια. Απέναντι από το ποταμάκι μέσα στα κοιλώματα ψηλού βράχου, σώζονται τα δύο ασκηταριά της Μονής από το 12ο αι. με αγιογραφίες πάνω στον βράχο. Ο επισκέπτης μπορεί φτάσει και να δει από κοντά τα ασκηταριά, ανεβαίνοντας την πέτρινη και λαξευμένη στο βράχο σκαλωσιά.
Το δάσος της Μονής είναι οργανωμένο ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για φαγητό στην εξοχή και ως χώρο αναψυχής. Είναι γνωστό για την γιορτή της Πρωτομαγιάς, όπου συγκεντρώνεται μεγάλο πλήθος κόσμου και το γλέντι είναι μοναδικό.
ΠΟΤΑΜΙΑ– παλιό σαρακατσάνικο χωριό
Το χωριό Ποταμιά βρίσκεται σε απόσταση 7χλμ από τη Αγιά στον παλιό δρόμο Αγιάς-Αγιοκάμπου. Χτισμένο στα ριζά του Μαυροβουνίου, με αξιόλογη βλάστηση από πλατανόδασος και καστανόδασος. Με θαυμάσια διαμορφωμένους χώρους αναψυχής σε Καμάρα και Βρύσες.
Επισκέψιμοι χώροι: Σημαντική στάση για τον επισκέπτη και ευκαιρία να γνωρίσει τον τόπο και τους κατοίκους της είναι το Λαογραφικό Εκθετήριο με γεωργικά εκθέματα. Απαραίτητη στάση για τον επισκέπτη είναι το γεφύρι του Αλλαμάνου και η τοποθεσία «Βρύσες» στην είσοδο του χωριού.
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το έργο της συνολικής ανασύνταξης του περιβάλλοντος χώρου και του δικτύου μονοπατιών, πέριξ του Ανακτόρου, που συνδέουν αρμονικά τα μνημειακά κτήρια με το φυσικό τοπίο, στο π. βασιλικό κτήμα Τατοΐου, επιτρέποντας στους επισκέπτες να βιώσουν τη μοναδική ταυτότητα του κτήματος, ως μια ενιαία εμπειρία ιστορίας και φύσης. Το έργο αφορά στην αποκατάσταση του τοπίου, στην ανακτορική και την αγροκτηνοτροφική ενότητα του κτήματος, εντός της οποίας περιλαμβάνονται το θερμοκήπιο και το γήπεδο τένις, τα οποία αποκαθίστανται και επαναχρησιμοποιούνται.
Η Υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, δήλωσε: «Η αποκατάσταση του περιβάλλοντος χώρου του Ανακτόρου και των λοιπών κτηρίων μνημείων στο π. βασιλικό κτήμα αποτελεί μία ολοκληρωμένη παρέμβαση εξίσου σημαντική με την αποκατάσταση και ανάδειξη του μνημειακού κτηριακού αποθέματος. Στόχος μας είναι η αποκατάσταση και ανασύνταξη του υπαίθριου χώρου, με έμφαση στην αισθητική και λειτουργική ποιότητα της περιήγησης, ώστε να δημιουργήσουμε μία ενιαία και απρόσκοπτη εμπειρία για τον επισκέπτη. Ο σχεδιασμός βασίζεται στην αντίληψη του χώρου ως ενιαίου συνόλου που συνδέει αρμονικά το εσωτερικό και το εξωτερικό των κτηρίων, διαμορφώνοντας διαδοχικές εικόνες ανακάλυψης του τοπίου και των ιστορικών του αναφορών. Η οργάνωση των κινήσεων, η επιλογή κατάλληλων υλικών και φυτεύσεων, καθώς και η ανάδειξη των επιμέρους ενοτήτων του χώρου υπηρετούν τον στόχο της δημιουργίας ενός επισκέψιμου και βιώσιμου ιστορικού και πολιτιστικού τοπίου. Το έργο μαζί με την αποκατάσταση των ανακτορικών κήπων που είναι σε εξέλιξη, καλύπτει συνολική έκταση 34 στρεμμάτων. Το θερμοκήπιο και το γήπεδο τένις, αναπόσπαστα στοιχεία του ιστορικού κήπου, αποκαθίστανται πλήρως, ενισχύοντας τη συνοχή της επέμβασης. Έτσι, διαμορφώνεται ένας ενιαίος, επισκέψιμος και οργανωμένος χώρος υψηλής ιστορικής, αρχιτεκτονικής και φυσικής αξίας, αναδεικνύοντας τον μοναδικό χαρακτήρα των κτηρίων-μνημείων του ιστορικού τόπου του Τατοϊου».
Αποκατάσταση του τοπίου στην ανακτορική και αγροκτηνοτροφική ενότητα Το έργο εστιάζει στον άμεσο περιβάλλοντα χώρο της Ανακτορικής Ενότητας, έκτασης 5.127 τ.μ. καθώς και σε τμήμα της Παραγωγικής Ενότητας, έκτασης 19.764 τ.μ. Οι βασικές παράμετροι και αρχές της μελέτης, που εφαρμόζεται, περιλαμβάνουν:
α) αξιοποίηση τεκμηρίωσης (φωτογραφίες, τοπογραφικά),
β) σεβασμό στο περιβάλλον και στην ιστορική συνέχεια του χώρου,
γ) ανάλυση μορφολογίας εδάφους και υπάρχουσας βλάστησης,
δ) χρήση φυτικού υλικού για ανάδειξη του τοπίου και της συλλογικής μνήμης,
ε) ανάδειξη πανοραμικών και περιορισμένων θεάσεων,
στ) τήρηση του νέου Κανονισμού Πυροπροστασίας (2023) με διάκριση σε τρεις ζώνες φύτευσης γύρω από τα κτήρια.
Ανακτορική ενότητα Στην ανακτορική ενότητα, το έργο αφορά στην αποκατάσταση του περιβάλλοντος χώρου, στο επίπεδο του Ανακτόρου και των Μαγειρείων, η οποία συγκροτεί την εισαγωγική ενότητα στην περιήγηση των επισκεπτών, στο ιστορικό σύνολο. Βόρεια της ανακτορικής ενότητας, ο υπαίθριος χώρος ορίζεται από την Αλέα με τις Αριές. Η Αλέα ενισχύεται με νέες αριές και διατηρείται το φυσικό ανάγλυφο. Δυτικά, ανασυστήνεται συστάδα δέντρων, σύμφωνα με αρχειακές πηγές, και ενισχύεται η πορεία προς τα Μαγειρεία με νέα πλατάνια και θάμνους. Στα νότια, αποκαθίστανται ιστορικά παρτέρια γεωμετρικής διάταξης, με ροδώνες και ιστορικές ποικιλίες, ενώ αποκαθίσταται και ο μαρμάρινος καθιστικός πάγκος. Ανατολικά του Ανακτόρου διαμορφώνεται μονοπάτι, η πορεία του οποίου συνδέει το νότιο προαύλιο του Ανακτόρου με το ιστορικό μονοπάτι που διασχίζει το άλσος στο βόρειο τμήμα, σε μία προσπάθεια σύνδεσης των υπαίθριων χώρων γύρω από το Ανάκτορο.
Παραγωγική ενότητα Ο σχεδιασμός στην παραγωγική ενότητα έχει ως στόχο τη διατήρηση της φυσιογνωμίας του τοπίου, τη διατήρηση και την ενίσχυση της υφιστάμενης βλάστησης. Κεντρικό στοιχείο του σχεδιασμού είναι η δημιουργία Αλέας με Πλατάνια κατά μήκος άξονα Βορά-Νότου προς τα κοιμητήρια, συνοδευόμενη από σπορά αγριολούλουδων και τοποθέτηση φυσικών καθιστικών. Η παρουσία δένδρων εκατέρωθεν του άξονα κίνησης ταυτοποιείται από φωτογραφικό αρχειακό υλικό. Βόρεια του Παλιού Βουστασίου, διαμορφώνεται η Πλατεία με τις Βελανιδιές. Οι υφιστάμενοι θάμνοι διατηρούνται στην περίμετρο του χώρου ενισχύοντας τον χαρακτήρα εσωστρέφειας., Στην επόμενη υπαίθρια χωρική ενότητα, νότια του Παλιού Βουστασίου και Ιπποστασίου και βόρεια του Νέου Βουστασίου διαμορφώνεται Υπαίθριος Χώρος με Φλαμουριές. Η φύτευση ενισχύει τη λειτουργικότητα και την αισθητική και γίνεται με βάση το μικροκλίμα και σε αρμονία με τη φυσική παλέτα της περιοχής. Συνολικά, φυτεύονται 95 νέα δένδρα διαφόρων ειδών, σεβόμενα τη φυσική και πολιτιστική ταυτότητα του τοπίου.
Διαμόρφωση μονοπατιών Τα μονοπάτια στον άμεσο περιβάλλοντα χώρο του Ανακτόρου και των Μαγειρείων διαμορφώνονται σε συσχετισμό με τις πορείες που συνδέουν τα δύο κτήρια. Τα μονοπάτια κατασκευάζονται με υδατοπερατά υλικά (θραυστή πέτρα, άμμο, χώμα) και τοποθετούνται πάνω σε τρισδιάστατα γεωπλέγματα για υψηλή αντοχή και σταθερότητα. Η λύση αυτή βελτιώνει τις μικροκλιματικές συνθήκες, ενισχύει τη βιοποικιλότητα, περιορίζει τις πλημμύρες και εμπλουτίζει τον υδροφόρο ορίζοντα.
Άλσος και χωρική ενότητα πέριξ Ανακτόρου Βόρεια και σε άμεση γειτνίαση με την ανακτορική ενότητα και την Αλέα με τις Αριές, διατηρείται άλσος με πλατύφυλλα δέντρα, το οποίο εντάσσεται στον ευρωπαϊκό τύπο bosco που απαντά συχνά γύρω από ανάκτορα της ίδιας περιόδου. Το Άλσος βόρεια του Ανακτόρου πλαισιώνει χωρικά το κτήριο με την παρουσία του να συμμετέχει ενεργά στην χωρική αντίληψη των κτιριακών συνόλων, λειτουργώντας παράλληλα ως προέκταση του άμεσου περιβάλλοντος χώρου. Για την εν λόγω χωρική ενότητα συνολικής έκτασης περίπου 6.500 τ.μ. προβλέπεται δημιουργία άτυπων διαδρομών, με στόχο τη σύνδεση του άλσους με τον περιβάλλοντα χώρο του Ανακτόρου και το δίκτυο ιστορικών μονοπατιών. Στο βορειοδυτικό άκρο του άλσους εντοπίζεται πρανές που καταλήγει σε ημικυκλικό πλάτωμα, το οποίο τεκμηριώνεται από αρχειακό υλικό και τοπογραφικό σχέδιο του 1897. Το πλάτωμα περιλάμβανε παρτέρια σε ημικυκλική διάταξη γύρω από κυκλικό χώρο με φύτευση, στο κέντρο του οποίου βρισκόταν το Άγαλμα του Ψαρά του Δημήτρη Φιλιππότη. Η διαμόρφωση αυτή αποκαθίσταται ως στοιχείο του περιβάλλοντος χώρου του Ανακτόρου, με φύτευση ψηλών θάμνων στην περίμετρο.
Το κτήμα Τατοΐου απέκτησε ο Γεώργιος Α΄ το 1872 και στα επόμενα χρόνια αναπτύχθηκε με την κατασκευή του Ανακτόρου (1886) και των Κήπων (1890). Η μεγάλη πυρκαγιά του 1916 κατέστρεψε μέρος του κτήματος, αλλά διασώθηκε το Νέο Ανάκτορο και οι Κήποι. Το 1937 το Ανάκτορο ανακαινίστηκε μετά την επάνοδο της Βασιλείας. Το 2003, το κτήμα αποδόθηκε στο Δημόσιο και χαρακτηρίστηκε ιστορικός τόπος. Το 2021, πυρκαγιά κατέστρεψε μέρος του κτήματος, συμπεριλαμβανομένων και των κήπων του Ανακτόρου και του περιβάλλοντος χώρου του. Η διαμόρφωση των κήπων γύρω από το Ανάκτορο, καθώς και οι εργασίες ανάπλασης όλου του κτήματος είναι έργο του Λουδοβίκου Μύντερ, Δανού δασολόγου και φιλέλληνα, διευθυντή του κτήματος (1873-1892), τον οποίο προσέλαβε ο Γεώργιος Α’ καθώς και στη συνέχεια, ο διάδοχός του στη διεύθυνση του κτήματος, Ότο Βάισμαν (1893-1914).
Αποκατάσταση θερμοκηπίου
Η παρέμβαση στο κτίσμα του θερμοκηπίου στοχεύει στην ανάδειξη της αρχιτεκτονικής και ιστορικής αξίας του, στην αποκατάσταση της αρχικής μορφής και χρήσης και στην εξασφάλιση της δομικής ευστάθειάς του. Η επέμβαση στο θερμοκήπιο αποσκοπεί στην επαναλειτουργία του και στην ένταξή του στο γενικότερο σχέδιο αποκατάστασης των κήπων του Ανακτόρου. Βασικοί στόχοι είναι η διατήρηση και ανάδειξη των ιστορικών καταλοίπων με σεβασμό στις ιστορικές φάσεις του κτίσματος.
Η κατασκευή των θερμοκηπίων έχει διαδοθεί ήδη από τον 17ο και 18ο αιώνα στη βόρεια Ευρώπη. Τον 19ο αιώνα κατασκευάζονται εντυπωσιακά ιστορικά θερμοκήπια, έργα υψηλής αρχιτεκτονικής αξίας, όπου φιλοξενούσαν βοτανικούς κήπους. Στην Ελλάδα, λόγω του μεσογειακού κλίματος και των ιστορικών συνθηκών, δεν κατασκευάστηκαν θερμοκήπια με αντίστοιχη αρχιτεκτονική και ιστορική αξία. Σήμερα διατηρούνται μόνο δύο. Το θερμοκήπιο του Εθνικού Κήπου, το οποίο δεν χρησιμοποιείται, και το συγκεκριμένο. Από τις πηγές διαφαίνεται ότι πρόκειται για θερμοκήπιο ανθώνα. Το θερμοκήπιο κατασκευάστηκε αρχικά την περίοδο 1890–1895 και επεκτάθηκε μεταξύ 1930–1944. Στην πρώτη φάση ήταν μεγαλύτερο και διαρθρωμένο σε τρία μέρη, ενώ στη δεύτερη χρησιμοποιούνταν μόνο το κεντρικό του τμήμα.
Αποκατάσταση γηπέδου τένις
Η μελέτη για το γήπεδο τένις έχει ως στόχο την αποκατάσταση της αρχικής του μορφής, βάσει των διαθέσιμων ιστορικών τεκμηρίων και τη λειτουργική σύνδεσή του με τον κήπο του Ανακτόρου. Το γήπεδο τένις, που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1890, έχει υποστεί σοβαρές φθορές, με αποτέλεσμα την καταστροφή του ασφαλτοτάπητα και της περίφραξης, καθώς και την επέκταση δασώδους βλάστησης που έχει προκαλέσει ζημιές στο ανάλημμα και τον χώρο του γηπέδου. Στόχος είναι η πλήρης αποκατάστασή του και η επαναφορά της χρήσης του.
Η έκθεση με τίτλο «ΤΑΜΑΤΑ, ΕΛΠΙΣ ΑΝΥΠΟΚΡΙΤΟΣ», από τη Συλλογή της Λόλας Νταϊφά, θα πραγματοποιηθεί στην κεντρική αίθουσα των ΓΑΚ/ Ιστορικού Αρχείου Μουσείου Ύδρας στο πλαίσιο των εορτασμών των Θεομητορικών 2025, σε συνδιοργάνωση και συνεργασία με τον Ιερό Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ύδρας.
Η έκθεση φιλοξενεί την εξαιρετική συλλογή της Κυρίας Λόλας Νταϊφά, μιας γυναίκας με πολυσχιδή προσφορά στον πολιτισμό και τη δημόσια ζωή. Πρόκειται για δεκάδες τάματα που συλλέχθηκαν με φροντίδα και σεβασμό από εκκλησίες και προσκυνήματα σε όλη την Ελλάδα — τάματα που συνδυάζουν την καλλιτεχνική λεπτότητα με την εσωτερική δύναμη της πίστης.
Παραλία Καστριά
Βήμα#15 Παραλία Καστριά
Μετά τα Βραχάκια και στον δρόμο για Παλιουριά στα 300μ από τον κάβο μια ήσυχη μικρή παράλια ξεδιπλώνεται μπροστά μας. Ιδανική για οικογένειες αλλά και για ανθρώπους που έχουν αφήσει στην μέση …το αγαπημένο τους βιβλίο.
Γαλάζια νερά, βότσαλο έξω και βραχάκια στην θάλασσα για παιχνίδι
Βήμα#16 Παραλία Παλιουριά
Αρκετά μεγάλη παράλια που φτάνει περίπου τα 2 χλμ. Αμμουδερή με λίγο βότσαλο. Ένα κομμάτι της παραλίας είναι σκεπασμένο από πλατάνια που δημιουργεί μια φυσική σκίαση όλες τις ώρες .Ο μοναδικός συνδυασμός του πράσινου με το μπλε, αποτελεί την τέλεια επιλογή για ήρεμες και οικογενειακές διακοπές.
Μια φυσική όαση με πλατάνια δίπλα ακριβώς στην παράλια συμπληρώνουν αυτό το όμορφο παζλ.
Παραλία Παλιουριά
Βήμα#17 Λίμνη Παλιουριάς
Μια άγνωστη λίμνη με μονοπάτι που ξεκινά από την παραλία της Παλιουριάς. Συνολικό περπάτημα της διαδρομής είναι 6χλμ. Η «Λίμνη της Παλιουριάς» είναι μια φυσική λιμνούλα της περιοχής, μόλις 2 χιλιόμετρα από τη παραλία του μικρού οικισμού της Παλιουριάς και «ανακαλύφθηκε» μετά to άνοιγμα κάποιων μονοπατιών. Ουσιαστικά πρόκειται για μια όαση ομορφιάς, κατάλληλη για περίπατο, αλλά και εναλλακτικές αποδράσεις, όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει το καταπράσινο τοπίο, το γάργαρο νερό, αλλά ακόμη και τους μικρούς καταρράκτες που υπάρχουν.
Λίμνης Παλιουριάς
Βήμα#18 Μονόπετρο – Κουτσουπιά
Είναι η πρώτη παραλία από τις δύο της Κουτσουπιάς. Δίπλα στο μικρό ψαράδικο λιμανάκι, λίγο απομονωμένη από την κίνηση αλλά και μέσα στην κίνηση… Ερημική, με ρηχά νερά , μικρής έκτασης και ψιλή άμμο τα χαρακτηριστικά της, με μεγάλα πλατάνια να την σκεπάζουν και να δημιουργούν μια φυσική ομπρέλα καθ’όλη σχεδόν την διάρκεια της ημέρας. Ο βράχος στην μέση, το Μονόπετρο, κρύβει παλιές ιστορίες που μόνο αν βρείτε κάποιον παππού θα μάθετε.
Μονόπετρο – Κουτσουπιά
Βήμα#19 Κουτσουπιά
Είναι ένα φυτό με ροζ λουλούδια, αγαπά τον ήλιο, του αρέσει η αλμύρα και ανθίζει την άνοιξη ακόμη και στον κορμό του. Η Κουτσουπιά, εξ’ου και το όνομα του οικισμού και της παράλιας. Γραφική, με ψιλή άμμο και βοτσαλάκι. Πολύχρωμα μαγιό ξαπλώστρες, κορμιά με λάδι που παίζουν ρακέτες, μουσικές από τα Beach bars αλλά και γραφικά ταβερνάκια που έρχονται από πολλά χρόνια πριν, συνθέτουν μια μοναδική εικόνα. ..
Κουτσουπιά
Βήμα#20 Γιάμα – Κουτσουπιά
Μια συνέχεια της παραλίας της Κουτσουπιάς προς τα Βόρεια. Μια θαλάσσια αγκάλη που την προτιμούν άνθρωποι που δεν αντέχουν τα μαγιό τους… Ψιλή άμμος και βοτσαλάκι το χαρακτηριστικό της. Αξίζει να παρατηρήσουμε το σπιτάκι comp που θα δούμε.
Χωμάτινο σπίτι Κουτσουπιά
Βήμα#21 Κόκκιν0 Νερό – Κολυμπήθρα
Η «φυσική» κολυμπήθρα…ένα από τα Hot spot της περιοχής.
Η μικρή πέτρινη τρυπά που σου επιτρέπει να μπεις μόνο όρθιος ,για μια τρίλεπτη παγωμένη κατάδυση στο ιαματικό νερό.
Η πηγή από όπου πήρε και την ονομασία του ο οικισμός, με τις κολυμπήθρες με τα ιαματικά κρύα νερά. Εδώ κάποιος μπορεί να πιει το μεταλλικό νερό, να κολυμπήσει αν το αντέχει (7 βαθμούς) αλλά και να απολαύσει ένα «μποτε» στα λασπόλουτρα. Ιδιότητες θεραπευτικές για όλες τις χρήσεις που το πιστοποιεί η δανειοδότηση τους. Τονωτικό, πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία και θεραπευτικό για την αναιμία, τις νευρικές παθήσεις, την ατονία, τη δυσπεψία.
Κόλυμπήθρα – Κόκκινο Νερό
Το Υπουργείο Πολιτισμού και η Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου διοργανώνουν έκθεση με τίτλο Θάλασσα, ζείδωρος πνοή, με την οποία εγκαινιάζεται και παραδίδεται στην πόλη του Ναυπλίου ο αποκατεστημένος χώρος του παλιού Τελωνείου.
Αλέκος Φασιανός (1935-2022) Ο ψαράς, 2000 Πρωτότυπο πολλαπλό, 80,3 x 56,7 εκ. Δωρεά του καλλιτέχνη Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου αρ. έργου 11528
Βασισμένη στην έκθεση που προηγήθηκε και φιλοξενήθηκε στα κτίρια του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας, η παρούσα επιμελητική προσέγγιση εμπλουτίζεται με νέα έργα σύμφωνα με το σκεπτικό της Ιστορικού Τέχνης, επιμελήτριας του παραρτήματος Ναυπλίου, Λαμπρινής Καρακούρτη – Ορφανοπούλου, σε συνεργασία με τη Διευθύντρια Συλλογών, Καλλιτεχνικού και Μουσειολογικού Προγραμματισμού, Έφη Αγαθονίκου.
Κώστας Τσόκλης (1930) Θαλασσινό τοπίο, 1979 Λάδι σε μουσαμά και ξύλο, 80,7 x 103 εκ. Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου αρ. έργου 5897
Οι επισκέπτες και οι κάτοικοι της πόλης του Ναυπλίου θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν, μέσα από τα έργα Ελλήνων ζωγράφων με ποικίλη εκφραστική γλώσσα μια από τις πιο χαρακτηριστικές εκφάνσεις της νεότερης ελληνικής τέχνης: τη θαλασσογραφία. Η θάλασσα, άμεσα συνδεδεμένη με τη ζωή του ελληνικού λαού, τις αναμνήσεις και τα βιώματά του, αποτελεί πηγή έμπνευσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή. Το λιμάνι εντάσσεται γρήγορα στη θεματική των θαλασσογράφων μας, ως κέντρο της καθημερινής ζωής, ως τόπος ευημερίας και εμπορίου, ως «δείκτης» της κουλτούρας και του υλικού πολιτισμού των κοινωνιών.
Θεόδωρος Στάμος (1922-1997) Νεκρή φύση σε ακτή, 1945 Λάδι σε μουσαμά, 50,5 x 51 εκ. Δωρεά του καλλιτέχνη Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου αρ. έργου 4778
Η έκθεση λειτουργεί ως ένα καλειδοσκόπιο εικόνων, μέσω των οποίων παρακολουθούμε όλα τα στάδια εξέλιξης της ελληνικής ζωγραφικής. Παρουσιάζονται, μεταξύ άλλων, έργα των θαλασσογράφων του 19ου αιώνα Ιωάννη Αλταμούρα, Κωνσταντίνου Βολανάκη, Βασίλειου Χατζή, και χαρακτηριστικά έργα του Νικολάου Λύτρα και του Κωνσταντίνου Μαλέα, καλλιτεχνών του πρώιμου μοντερνισμού. Στην έκθεση περιλαμβάνονται επίσης έργα εκπροσώπων ή επιγόνων της Γενιάς του ’30, των Γεράσιμου Στέρη, Γιάννη Τσαρούχη, Αλέκου Φασιανού, και έργα παλαιότερων και νεότερων καλλιτεχνών που ανήκουν σε διαφορετικά ρεύματα, απολαμβάνοντας την ελευθερία της μεταμοντέρνας συνθήκης, όπως οι Χρύσα Βέργη, Γιάννης Γαΐτης, Πάρις Πρέκας, Θεόδωρος Στάμος, Θάνος Τσίγκος, Μαίρη Σχοινά, Παναγιώτης Τέτσης, Κώστας Τσόκλης. Στο πλαίσιο των σύγχρονων εκφραστικών μέσων, παρουσιάζεται και το έργο Aquis Sybmersus του Πάνου Χαραλάμπους, το οποίο συνδυάζει βίντεο και ήχο.
Παναγιώτης Τέτσης (1925-2016) Βράχος στο Σαρωνικό, 2011 Λάδι σε μουσαμά, 98 x 213 εκ. Συλλογή Αλέξη Τέτση
Καλλιτεχνικός προγραμματισμός: Συραγώ Τσιάρα, Γενική Διευθύντρια Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου
Επιμέλεια έκθεσης: Έφη Αγαθονίκου, Προϊσταμένη Διεύθυνσης Συλλογών, Καλλιτεχνικού και Μουσειολογικού Προγραμματισμού
Λαμπρινή Καρακούρτη , Επιμελήτρια Παραρτήματος Ναυπλίου
Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός έκθεσης: Ειρήνη-Δάφνη Σάπκα, Αρχιτέκτων Μηχανικός και Τεχνική Σύμβουλος της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου
O εικαστικός και video artist Παντελής Μάκκας παρουσιάζει το βίντεο-εγκατάσταση με τίτλο Ένοικος στην Πειραιώς 260, κάθε βράδυ από τις 5 έως τις 24 Ιουλίου, στο φουαγιέ του Χώρου Ε.
Τα έργα που παρουσιάζονται στην εγκατάσταση προέρχονται από παραστάσεις κλασικών έργων αλλά και σύγχρονων. Ο Ιππόλυτος του Ευριπίδη, Η Τρικυμία και Ο Βασιλιάς Ληρ του Σαίξπηρ, ή Ο Μισάνθρωπος του Μολιέρου αναβαπτίζονται μέσα από την οπτική του βίντεο, προσφέροντας στο κοινό μια νέα, βιωματική εμπειρία. Οι θεατρικοί χαρακτήρες και οι συγκρούσεις παρουσιάζονται με νέες προοπτικές, εκτός των παραδοσιακών σκηνικών ορίων.
Στον Ένοικο το βίντεο αναλαμβάνει έναν δυναμικό ρόλο που διαταράσσει τις παραδοσιακές ιεραρχίες της θεατρικής παραγωγής και εξερευνά την ελευθερία της εικόνας ως αυτόνομου καλλιτεχνικού μέσου. Η σχέση του βίντεο με τα έργα που ξεπερνά τη συμβατική παραστασιακή λειτουργία και επιτρέπει την αποδέσμευση των κειμένων από το θεατρικό πλαίσιο προσδίδοντάς τους μια εικαστική διάσταση.
Το βίντεο δεν αναπαριστά απλώς τη δράση, αλλά τη μεταμορφώνει, επανατοποθετεί και αποδομεί την έννοια του θεατρικού έργου. Η χρήση της κάμερας και η επεξεργασία της εικόνας δημιουργούν ένα διαρκώς εξελισσόμενο περιβάλλον που αναδεικνύει τις εντάσεις και τις αντιφάσεις των κλασικών έργων.
Η αλληλεπίδραση με το βίντεο δεν αποτελεί απλώς μια καινοτόμο μορφή παρουσίασης, αλλά και πρόταση για την ανανέωση της ματιάς πάνω στο κλασικό ρεπερτόριο. Το βίντεο απελευθερώνει το έργο από τη σκηνική του φόρμα, προτείνοντας μια διαφορετική, δυναμική και πολυδιάστατη εμπειρία για το κοινό.
Τι χρειάζεται για να δημιουργηθούν –και να κατοικηθούν– νέοι κόσμοι; Πώς μπορούμε, ως φθαρτά αλλά ανυπάκουα ανθρώπινα όντα, να ξεφύγουμε από τους συστημικούς τρόπους θέασης και επιτέλεσης του εαυτού;
Ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων παρουσιάζει στην Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, από 3 Ιουλίου έως 7 Σεπτεμβρίου, τη νέα ατομική έκθεση της Στέλλας Καπεζάνου Bad Girls, Big Dragons. Επιλεγμένα αρχειακά, παλαιότερα και νέα έργα της εικαστικού συνθέτουν ένα ονειρικό σύμπαν όπου θηλυκές οντότητες συνυπάρχουν με μυθικά πλάσματα, προσκαλώντας τον θεατή σε ένα ταξίδι εξερεύνησης που καθοδηγείται από το ένστικτο, τη σαγήνη και την απόλαυση – συνειδητά και αναπολογητικά.
Στο επίκεντρο βρίσκεται ο ομότιτλος μεγάλης κλίμακας πίνακας 6 x 2 μέτρων, που δημιουργήθηκε ειδικά για την είσοδο της Πινακοθήκης και αποτελεί το αφηγηματικό σημείο εκκίνησης. Κεντρική του φιγούρα αποτελεί ο δράκος –σύμβολο του αδάμαστου, του «άλλου», του προστατευτικού αλλά ταυτόχρονα και απειλητικού. Ετυμολογικά προερχόμενος από το αρχαίο ελληνικό ρήμα δέρκομαι, που σημαίνει βλέπω καθαρά, ο δράκος μετατρέπεται εδώ σε παραβολή, σε όχημα για να δούμε διαφορετικά οτιδήποτε «μη κανονικό» ή απαγορευμένο.
Bad-Girls-Big-Dragons-2025-detail @Christos Simatos
Όπως σημειώνει η επιμελήτρια Ιωάννα Γερακίδη: «Τόσο μέσα από το έργο της Bad Girls, Big Dragons (2025), όσο και μέσα από μία σειρά εναλλακτικών αναπαραστάσεων όντων μυθικών, ατίθασων ή εξημερωμένων, η καλλιτέχνις επιχειρεί να εξετάσει και να εδραιώσει αξίες και έννοιες όπως αυτές της αυτοδιάθεσης, της ενδυνάμωσης, της σαγήνης, της αντίστασης και της επιθυμίας που πεισματικά αρνείται να κανονικοποιηθεί».
Στο εικαστικό σύμπαν της Στέλλας Καπεζάνου, θηλυκές οντότητες παραδίδονται ή κυριαρχούν πάνω σε μυθικά πλάσματα – δράκους, κοράκια, φίδια. Οι γυναίκες γίνονται τίγρεις, οι άντρες γοργόνες και τα πνεύματα φλόγες που φωτίζουν και προστατεύουν έναν κόσμο παράλογο. Η φωτιά, στοιχείο επαναλαμβανόμενο, λειτουργεί ως μέσο προστασίας και επανάκτησης του ελέγχου πάνω στα σώματα, τις ψυχές και τους τόπους των θηλυκοτήτων. «Μέσα από τις χειρονομίες της Καπεζάνου, το κάποτε επιβλητικό παραδίδεται στο καθημερινό, το κάποτε αρσενικό διεκδικεί το δικαίωμα στη θηλυκότητα, το κάποτε ανθρώπινο γίνεται ζωώδες», γράφει χαρακτηριστικά η επιμελήτρια.
Η έκθεση Bad Girls, Big Dragons αποτελεί έναν ύμνο στις διαφορετικές εκφράσεις του εαυτού: μια εμπειρία ενσάρκωσης ποικίλων ταυτοτήτων, ταυτόχρονα προσωπική και συλλογική· μία πράξη αντίστασης σε ό,τι βρίσκεται πέρα από το «κανονικό».
Η έκθεση συνοδεύεται από έντυπη έκδοση με το επιμελητικό κείμενο και φωτογραφικό υλικό των έργων.
Επιμέλεια έκθεσης: Ιωάννα Γερακίδη
Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός έκθεσης: Κατερίνα Αποστόλου
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΞΕΝΑΓΗΣΕΩΝ
Τετάρτη 9 Ιουλίου – 12:00 | Ξενάγηση με την επιμελήτρια, παρουσία της καλλιτέχνιδας
Τρίτη 15 Ιουλίου – 11:00 | Ξενάγηση σε άτομα με ακουστική αναπηρία
Τετάρτη 16 Ιουλίου – 12:15 | Ξενάγηση στους συμμετέχοντες στους ΑΘΗΝΑΪΚΟΥΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥΣ της ACTION PLUS
Πέμπτη 17 Ιουλίου – 12:15 | Ξενάγηση στους συμμετέχοντες στους ΑΘΗΝΑΪΚΟΥΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥΣ της ACTION PLUS
Πέμπτη 17 Ιουλίου – 18:00 | Ξενάγηση με την επιμελήτρια, παρουσία της καλλιτέχνιδας
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Διάρκεια έκθεσης: 3 Ιουλίου – 7 Σεπτεμβρίου 2025
Εγκαίνια: Πέμπτη 3 Ιουλίου | 19:00-22:00
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Σάββατο 11:00-19:00 | Κυριακή 10:00-16:00 | Δευτέρα κλειστά
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων (Κτίριο Α’):
Γερμανικού & Μυλλέρου, Μεταξουργείο
Πληροφορίες: 210 5202420 | www.opanda.gr
Stella Kapezanou
Η Στέλλα Καπεζάνου είναι εικαστικός με έδρα την Αθήνα. Το έργο της εξερευνά την ευαλωτότητα, τον συμβολισμό και την αισθητική της εξουσίας μέσα από μεγάλων διαστάσεων ζωγραφικά έργα και κεραμικά γλυπτά. Δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της μόδας και των μέσων ενημέρωσης για 12 χρόνια. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και στο Chelsea College of Arts του Λονδίνου, με διπλές υποτροφίες. Το 2024 της απονεμήθηκε η υποτροφία Fulbright για τη συμμετοχή της στο θεματικό residency του Santa Fe Art Institute (ΗΠΑ), ενώ της ανατέθηκε και ο σχεδιασμός της νέας οπτικής ταυτότητας του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το έργο της έχει λάβει πολλαπλές διακρίσεις και έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ευρώπη, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το ΓΑΚ/ Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας διοργανώνουν Ιταλική Εβδομάδα, αφιερωμένη στον πολιτισμό και την τέχνη της γειτονικής Ιταλίας, με δύο ξεχωριστές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στην ταράτσα του Μουσείου:
Δευτέρα, 14 Ιουλίου 2025, στις 9 μ.μ.
Το ΙΑΜΥ προσκαλεί το κοινό σε ένα οινογνωστικό ταξίδι στη μεγαλύτερη Οινοπαραγωγική χώρα του πλανήτη!
Εκλεκτός καλεσμένος θα είναι ο περίφημος οινολόγος Δρ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ, ο οποίος με video θα ταξιδέψει τους παρευρισκόμενους στους διάσημους και θρυλικούς ιταλικούς αμπελώνες …
Παράλληλα δοκιμάζοντας επίλεκτα κρασιά επώνυμων περιοχών (Asti, Piemonte, Barolo, Tuscany κτλ ) με τα αντίστοιχα πάντα συνοδευτικά τους εδέσματα, θα μας μυήσει γλαφυρά στην τεχνική της Ιταλικής Οινογνωσίας.
Τρίτη, 15 Ιουλίου 2025, στις 9 μ.μ.
CANTO PER ME…!
Μία βραδιά γεμάτη μουσική δροσιά από την Ιταλία …
Canzonette, Tarantelle και άλλα τραγούδια από την Ιταλία του Νότου.
Με τον διαπρεπή συνθέτη ΘΟΔΩΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ στο πιάνο και τους Ιώ Le Moller (accordion) και Παρασκευά Κίτσο (κόντρα μπάσο)
Τραγουδούν οι σπουδαίοι ερμηνευτές ΣΑΒΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ & ΔΩΡΟΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ.
Οι εκδηλώσεις της Ιταλικής Εβδομάδας τελούν ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ.
Για Πληροφορίες και κρατήσεις στη ρεσεψιόν του ΙΑΜΥ: 2298052355
Στο επίκεντρο της πρακτικής της ζωγράφου βρίσκονται οι ανθρώπινες φιγούρες — συνήθως νεαρές γυναίκες — που παρουσιάζονται μέσα από ένα φίλτρο εσωτερικότητας. Με έναν εξαιρετικά λεπτομερή ρεαλισμό, τα πρόσωπα και τα σώματα των μορφών της μοιάζουν σχεδόν φωτογραφικά. Ωστόσο, η ατμόσφαιρα των έργων της, μέσα στο υδάτινο στοιχείο, υπονομεύει την «αντικειμενικότητα» της αναπαράστασης. Το νερό δεν είναι απλώς τοπίο· είναι μια ζωντανή, παλλόμενη παρουσία, που αναπνέει μαζί με το ανθρώπινο σώμα.
Ο τίτλος της έκθεσης «Τα Θαυμάσια Νερά»— δάνειος από τον Κάλβο — αντηχεί την υπαρξιακή ευαισθησία της καλλιτέχνιδας και δεν περιγράφει απλώς την εμπειρία της κατάδυσης· υπερασπίζεται την πράξη της επιστροφής στον εαυτό, όπως ακριβώς ο αναστεναγμός μετά από μια βαθιά βύθιση: ανακουφιστικός, αναγεννητικός, αληθινός.
Επιμέλεια: Γιώργος Μυλωνάς
Διάρκεια έκθεσης: 5 Ιουλίου – 30 Ιουλίου 2025
Παραλία Ασπρόβραχος
Βήμα#1 Παραλία Ασπρόβραχος
Η νοτιότερη παράλια του δήμου που αποτελεί και το όριο της ΠΕ. Λάρισας με την Μαγνήσια Το όνομα της «αποτυπώνεται» στον άσπρο βράχο που αντικρίζει οποίος εξερευνητής καταφέρει να φτάσει στην παράλια από δύσκολη αλλά όμορφη διαδρομή Έχει δύο παράλιες με έντονη κροκάλα με πολύ καθαρά νερα αλλά… λίγο παγωμένα. Η παράλια έχει αυτονομία ποσίμου νερού που μπορεί κάποιος να το βρε αν απλά σκάψει δίπλα στο κύμα!
Βήμα#2 Μύλος – Γλυμμένη
Η δεύτερη νοτιότερη παραλία του Δήμου Αγιάς. Χαρακτηριστικό της ο μεγάλος βράχος το Μονόπετρο που βρίσκεται μέσα στη θάλασσα, αλλά και τα μεταλλεία που δημιουργούν μια απόκοσμη εικόνα και κρύβουν μύθους και ιστορίες από το παρελθόν. Είναι η τοποθεσία που αναφέρεται ότι «Εδώ κερδήθηκε η ναυμαχία της Σαλαμίνας». Ο μύθος αναφέρει ότι ο Ξέρξης αγκυροβόλησε όλα τα καράβια σε αυτό το σημείο. Το βράδυ «έπιασε» καιρός ανατολικός και έχασε τον μισό στόλο του….Στην Σαλαμίνα κατέβηκε αποδυναμωμένος, οπότε η εξέλιξη ήταν πιο εύκολη υπερ. της Ελλάδας.
Τα μεταλλεία που η λειτουργεία τους έρχεται μέχρι το 1950 παρήγαγαν το λεγόμενο «ταλκ».
Στο βυθό βρίσκεται από άλλη εποχή, ένα ξύλινο Γερμανικό πλοίο που μετέφερεχρυσό Σε βάθος (2-3μ) αρκετές φορές ανάλογα με τα ρεύματα, είναι εμφανές ακόμη και από την επιφάνεια της θάλασσας. Παράλια με μεγάλες κροκάλες που δεν ενδείκνυται για χαλαρό μπάνιο αλλά είναι ιδανική τοποθεσία για ψαροντούφεκο και παρατήρηση βυθού
Μύλος – Γλυμμένη, παραλία
Βήμα#3 Σκλήθρο – Μονοπάτι στη θάλασσα
Ένα χωριό πνιγμένο στην κυριολεξία μέσα σε τόπο κατάφυτο, στις παρυφές του Μαυροβουνίου, σε τοποθεσία που συνδυάζει ιδανικά βουνό και θάλασσα, ανάμεσα σε αιωνόβιες δρεις. Βρίσκεται στα Νότια του Αγιοκάμπου και ελέγχει τις περιοχές από τον Ρακοπόταμο μέχρι τα όρια του Κεραμιδίου.
Ιδρύθηκε σε θέση οχυρωμένη κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, για την αποφυγή πειρατικών επιδρομών. Η τοπική παράδοση θέλει να πήρε την ονομασία αυτό το χωριό από ένα αιωνόβιο σκλήθρο που υπήρχε εκεί..
Το Μονοπάτι για τη Θάλασσα
Το μονοπάτι ξεκινάει από τον οικισμό του Σκλήθρου και διερχόμενο από την θέση Ισιώματα καταλήγει στη θέση Μεταλλείο στην ακτή Μύλος Γλυμένη, με συνολικό μήκος 5 χλμ., εκτείνεται δε στο κοινοτικό δάσος Σκλήθρου. Kατά μήκος του μονοπατιού δημιουργήθηκαν υποδομές ανάπαυσης και αναψυχής (τραπεζοπάγκοι, κιόσκια, παγκάκια, πέτρινες βρύσες) στις θέσεις «Άγιοι Ταξιάρχες» και «Προφήτης Ηλίας» για τους περιπατητές επισκέπτες μπορούν κατά τον περίπατο τους να απολαύσουν την χλωρίδα του Κισσάβου.
Σκλήθρο
Βήμα#4 Παραλία χρωμάτων
Δίπλα στο Μεταλλείο ή Μύλος Γλυμμένη. Εύκολα κάποιος αντιλαμβάνεται από πού έρχεται η ονομασία. Οι αποχρώσεις που μπορεί να δει κάποιος βρίσκονται στον κάθετο βράχινο «καμβά» που δεσπόζει στο κέντρο της παράλιας. Πράσινη – κόκκινη – άσπρη -κίτρινη και μαύρη άμμο κολλάει στο κορμιά μας την ώρα που κάνουμε ηλιοθεραπεία. Αλλά από την παραλία περνάει και το τέλος της πεζοπορικής διαδρομής από Σκλήθρο για Μύλο Γλυμένη. Μικρή αμμουδιά έξω με αρκετές πέτρες μέσα στην θάλασσα. Ο ήλιος κρύβεται νωρίς!
Λίμνη …δίπλα ακριβώς στην παραλία.
Παραλία Χρωμάτων
Βήμα#5 2025 Ρακοπόταμος
Μια από τις ωραιότερες ακτές της περιοχής.
Έχει τρεις παραλίες στην ανάπτυξη της. Οι δυο από αυτέες χωρίζονται από ένα βράχο που «σερβίρει», το πράσινο αγγίζει πραγματικά την θάλασσα ενώ οι σκιές παίζουν με το φως, σε όλη την διάρκεια της ημέρας στα γαλαζοπράσινα νερά. Την εξωτική εικόνα της ακτής συμπληρώνει η χρυσή ψιλή άμμος.
Ρακοπόταμος
6 η Ιουλίου 2025 Ακτή Παπακώστα
Παραλία Παπακώστα. Μια όμορφη και ήρεμη παραλία με αμμουδερή ανάπτυξη ενός χιλιομέτρου στο κάτω Πολυδένδρι.
Παλιότερα ανήκε στην περιουσία του πρώην βασιλικού κτήματος και έτσι έχει διατηρήσει το προσωνύμιο «βασιλική». Περικυκλωμένη από δάσος με κουμαριές και πουρνάρια που προσφέρουν τη δυνατότητα φυσικής σκιάς. Τα συμπλέγματα των βράχων , οι αντανακλάσεις στο γαλάζιο με την αμμουδιά δημιουργούν έναν «γήινο παράδεισο».
Για αυτούς που αντέχουν το κολύμπι και θέλουν να εξερευνήσουν ένα μοναδικό υδάτινο κόσμο με την μάσκα, αξίζει να δοκιμάσουν να κολυμπήσουν 200μ. Θα αποζημιωθούν με μια βραχονησίδα η οποία κρύβει πολλά είδη ψαριών με μοναδικά χρώματα ακριβώς μπροστά στην παραλία.
Ακτή Παπακώστα
7 η Ιουλίου Παραλία Πολυδενδρίου
Μια μικρή αλλά ιδιαίτερη παραλία στο Πολυδένδρι. 400μ άμμου με βότσαλα χωρισμένη στα δύο. Μικρές παραλίες μπορούμε να ανακαλύψουμε και άλλες μέσα στον οικισμό από μονοπάτια. Ακριβώς από πάνω είναι το μεγάλο δάσος του Πολυδενδρίου και πρώην βασιλικό κτήμα με πολλές επιλογές για περπατήματα με πολύ καλή σήμανση.
Παραλία Πολυδενδρίου
Το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ «μετακομίζει» για σχεδόν έναν μήνα εκτός της Θεσσαλονίκης. Όπως και πριν από δύο χρόνια, τέτοια εποχή, το Τελλόγλειο πάει στη Μύκονο και με την Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου «Μαρία Ιγγλέση» παρουσιάζουν την περιοδική έκθεση «Nicholas Egon. Ένα προσωπικό πορτρέτο της Ελλάδας».
Στην έκθεση της Μυκόνου φιλοξενούνται 29 πίνακες ζωγραφικής και σχέδια του Nicholas Egon (1921-2017) από το 1948 ως τα τελευταία χρόνια της ζωής του, δωρεά από την Σταματία Κομνηνού και τον Νικόλαο Αλέξανδρο Κομνηνό στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ. Την επιμέλεια της έκθεσης έχει για το Τελλόγλειο ο Δρ. Ιστορίας της Τέχνης, Miguel Fernandez Belmonte, και τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τρίτη 1 Ιουλίου 2025, στην Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου «Μαρία Ιγγλέση», επί της Ματογιάννη 33Μ στις 8:30 το βράδυ.
Ο Nicholas Egon ήταν άνθρωπος μορφωμένος, κοσμοπολίτης, πολύγλωσσος, φιλέλληνας και πολυταξιδεμένος. Στην Ελλάδα ήρθε σε επαφή το 1949 με τα πρόσφατα γεγονότα της Κατοχής και του εμφυλίου πολέμου. Κατά τη διάρκεια της διαμονής του στη χώρα απεικόνισε γυναίκες, πρόσφυγες, αντάρτες και ορφανά παιδιά. Παράλληλα, ξεκίνησε από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 μια πετυχημένη πορεία ως προσωπογράφος της υψηλής ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Μαζί με το πορτρέτο, η άλλη μεγάλη πτυχή της τέχνης του Egon είναι η τοπιογραφία. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών και διαμονών του στην Αίγυπτο, στη Νιγηρία, στο Μαρόκο, στην Ιορδανία, στη Σαουδική Αραβία, στη Σικελία, και στην Ελλάδα (από το 1978 στο εξής) απεικόνιζε τοπία και αρχαιολογικούς χώρους. Τα ελληνικά τοπία του ξεχωρίζουν από αυτό το σύνολο και παρουσιάζουν ένα μεγάλο εύρος σε σχέση με τις επιλεγμένες τοποθεσίες και με τις στιγμές της ημέρας, τις εποχές και τις συνθήκες φωτισμού. Ο ίδιος είχε, επιπλέον, μια αξιοσημείωτη γνώση του τόπου μέσω των συζητήσεών του με διακεκριμένους ιστορικούς, διανοουμένους και αρχαιολόγους.
«Συνολικά, η τέχνη του Nicholas Egon χαρακτηρίζεται από την αρτιότητα της σύνθεσης και την τεχνική δεξιοτεχνία του με ποικίλα μέσα (λάδι, παστέλ, ακουαρέλα, κάρβουνο, αιματίτη, κιμωλία). Μπορεί να ξεχωρίσει κανείς, επίσης, τη δυναμική ισορροπία των χρωμάτων της τοπιογραφίας του και τον ιδιαίτερο χειρισμό της γραμμής στα πορτρέτα του και, κυρίως, την ικανότητά του να καταφέρνει κάθε φορά να μας μεταφέρει την προσωπικότητα των ανθρώπων και την ιδιαίτερη δόνηση και μουσική του κάθε τόπου», επισημαίνει ο επιμελητής της έκθεσης Δρ. Ιστορίας της Τέχνης, Miguel Fernandez Belmonte.
Διάρκεια έκθεσης: Τρίτη 1 Ιουλίου 2025 – Κυριακή 27 Ιουλίου 2025.
Τοποθεσία: Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου «Μαρία Ιγγλέση», Αίθουσες Ματογιάννη και Καλογερά
Ωράριο λειτουργίας: 11:00-14:00 & 19:00-23:00
Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, στο πλαίσιο των συναντήσεων εργασίας και αυτοψιών στα έργα που εκτελούνται ή προωθούνται στα Χανιά, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης και τον Δήμο Χανίων, δρομολόγησε ένα σημαντικό πρόγραμμα έργων πολιτισμού. Επισκέφτηκε την Οικία Θεοδωράκη, στον Γαλατά, και μετά τη συνεργασία της με τον Δήμαρχο και τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες, ανακοίνωσε την ενεργοποίηση της διαδικασίας κήρυξης της οικίας Θεοδωράκη ως μνημείου, σηματοδοτώντας την έναρξη ενός σημαντικού έργου για τη διατήρηση και ανάδειξη της κληρονομιάς του μεγάλου συνθέτη.
«Η σημερινή επίσκεψή μας στα Χανιά σηματοδοτεί την έναρξη σημαντικών έργων πολιτισμού αλλά και τον σχεδιασμό νέων, για τα οποία θέσαμε το πλαίσιο των ενεργειών. Στα Χανιά ακολουθούμε μια ολοκληρωμένη πολιτιστική στρατηγική αναδεικνύοντας τη μοναδική πολιτιστική, αρχιτεκτονική και ιστορική τους κληρονομιά, μέσα από πρόσωπα και εμβληματικά μνημεία. Οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, ξεκίνησαν τη διαδικασία για την κήρυξη της Οικίας Θεοδωράκη ως μνημείο, κάτι που χρωστάμε στη μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη. Ο σχεδιασμός για την Οικία Θεοδωράκη προβλέπει τη μετατροπή της σε μουσειακό χώρο, με απόλυτο σεβασμό στις επιθυμίες του δημιουργού, όπως αυτές διατυπώνονται στη διαθήκη του. Παράλληλα, το Υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να δρομολογηθούν οι εργασίες αποκατάστασης και επανάχρησης της πατρικής οικίας του Μίκη Θεοδωράκη στον Γαλατά, με ήδη εξασφαλισμένη χρηματοδότηση ύψους 350.000 ευρώ από τον Δήμο Χανίων, μέσω του προγράμματος «Αντώνης Τρίτσης», προχωρά σε ισόποση ενίσχυση του προϋπολογισμού, ανεβάζοντας το συνολικό ποσό στα 700.000 ευρώ. Δρομολογείται, ακόμη από τον Δήμο η αγορά όμορου ακινήτου, που ανήκει στην Τράπεζα Χανίων, με σκοπό την περαιτέρω ενίσχυση της λειτουργικότητας του χώρου. Το Υπουργείο Πολιτισμού θα καταβάλλει 180.000 ευρώ από το συμφωνημένο συνολικό τίμημα των 200.000 ευρώ και 20.000 θα καταβάλλει ο Δήμος Χανίων. Ο στόχος είναι η δημιουργία ενός πολιτιστικού τοπόσημου που θα ενισχύσει την ταυτότητα της περιοχής, διασφαλίζοντας τη διαχρονική σύνδεση του κοινού με το έργο και τη ζωή του Μίκη Θεοδωράκη».
Ερευνητικό πρόγραμμα από το Πολυτεχνείο Κρήτης, 900.000 ευρώ, για το φρούριο Ιτζεδίν την ενοποίηση των έργων αποκατάστασης των ενετικών τειχών με την δυτική τάφρο.
Η Υπουργός Πολιτισμού, στα Χανιά, υπέγραψε την Προγραμματική Σύμβαση Πολιτισμικής Ανάπτυξης για την έναρξη της διαδικασίας δημοπράτησης και αποκατάστασης των Ενετικών Νεωρίων. Πρόκειται για έργο ορόσημο για την πόλη, προϋπολογισμού 22.000.000 ευρώ, που αναβαθμίζει το πολιτιστικό τοπίο αλλά και την εικόνα του ιστορικού κέντρου των Χανίων.
Σε ευρεία σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο, αποφασίστηκε, επίσης, να προχωρήσει σχέδιο διπλής Προγραμματικής Σύμβασης Πολιτισμικής Ανάπτυξης για την εκπόνηση των μελετών αποκατάστασης και επανάχρησης του φρουρίου Ιτζεδίν, καθώς και την ενοποίηση των εν εξελίξει έργων αποκατάστασης, σε τμήματα των ενετικών οχυρώσεων με τη δυτική τάφρο. Το ερευνητικό και μελετητικό πρόγραμμα, συνολικού προϋπολογισμού 900.000 ευρώ, με χρηματοδοτική σύμπραξη του Υπουργείου Πολιτισμού, της Περιφέρειας Κρήτης και του Δήμου Χανίων, θα εκπονηθεί από το Πολυτεχνείο Κρήτης. Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού Θεμιστοκλής Βλαχούλης, η Έφορος Αρχαιοτήτων Χανίων Ελένη Παπαδοπούλου, αιρετοί, εκπρόσωποι του Πολυτεχνείου Κρήτης, υπηρεσιακά στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού.
22 εκατ. ευρώ για τα Ενετικά Νεώρια Χανίων
Τα Νεώρια, αναπόσπαστο στοιχείο της Παλιάς Πόλης των Χανίων, δεσπόζουν στην ανατολική πλευρά του λιμανιού. Από τα δεκαεπτά νεώρια που αναγέρθηκαν επί Ενετοκρατίας και αποτέλεσαν προπύργιο της θαλασσοκράτειρας Γαληνοτάτης Δημοκρατίας, σώζονται σήμερα το Μεγάλο Αρσενάλι, στη δυτική πλευρά, και τα επτά νεώρια στην ανατολική.
Το έργο της αποκατάστασης εντάχθηκε στο πρόγραμμα ΔΙΑΤΗΡΩ- ΕΣΠΑ 2021-2027, τον Απρίλιο του 2025, και υλοποιείται από τον Δήμο Χανίων.
Μετά την υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης η Υπουργός Λίνα Μενδώνη δήλωσε:
«Η προγραμματική σύμβαση αφορά στην αποκατάσταση, ανάδειξη και απόδοση χρήσεων στο συγκρότημα των επτά ενετικών Νεωρίων με συνολικό προϋπολογισμό 22.000.000 ευρώ. Με την προγραμματική σύμβαση πολιτισμικής ανάπτυξης που υπογράψαμε με την Περιφέρεια Κρήτης και τον Δήμο Χανίων για τα Νεώρια, το αποκατεστημένο πλέον μνημειακό σύνολο θα επανασυνδεθεί τόσο με τη θάλασσα, με την οποία αναγεννιέται η οργανική του σχέση, όσο και με το πυκνό αστικό περιβάλλον της σύγχρονης πόλης. Όταν ολοκληρωθεί η αποκατάστασή τους και προσδιοριστούν οι νέες χρήσεις τους, τα Νεώρια θα μεταμορφωθούν σε έναν σημαντικότατο πολιτιστικό πόλο και αναπτυξιακό πόρο για τα Χανιά»
Τις μελέτες εκπόνησε το Πολυτεχνείο Κρήτης σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Αναστήλωσης Μνημείων του ΥΠΠΟ και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Χανίων, με χρηματοδότηση της Περιφέρειας Κρήτης. Οι επεμβάσεις περιλαμβάνουν τη στερέωση και ενίσχυση του κτηρίου, τη δημιουργία δύο λειτουργικών ενοτήτων: μία για περιοδικές εκθέσεις (Νεώρια 1–4) και μία για εκδηλώσεις, ομιλίες και αναψυκτήριο (Νεώρια 6–7), με το ενδιάμεσο Νεώριο 5 να λειτουργεί ως είσοδος και χώρος μόνιμης έκθεσης.
Φρούριο Ιτζεδίν
Το σχέδιο Προγραμματικής Σύμβασης Πολιτισμικής Ανάπτυξης για το Φρούριο Ιτζεδίν περιλαμβάνει το ερευνητικό και το μελετητικό έργο για την αποκατάσταση του φρουρίου με την επανάχρησή του ως χώρο πολιτισμού. Μετά την προγραμματική σύμβαση, η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη δήλωσε:
«Για το Ιτζεδίν, ένα άλλο πολύ σημαντικό αρχιτεκτονικό συγκρότημα, φορτισμένο και με τη σύγχρονη ιστορία, το οποίο έχει παραχωρηθεί στον Δήμο Χανίων, και συνακόλουθοι με τις δεσμεύσεις μας, προτείναμε και καταλήξαμε στη λύση της προγραμματικής σύμβασης, με την από κοινού χρηματοδότηση του Υπουργείου Πολιτισμού, της Περιφέρειας Κρήτης και του Δήμου Χανίων, μέσω της οποίας θα γίνει η ωρίμανση των απαραίτητων μελετών προκειμένου να μπορέσει να υλοποιηθεί το έργο. Αντίστοιχα, με μια δεύτερη προγραμματική σύμβαση, θα προχωρήσουμε και στην ενοποίηση του νότιου τμήματος των οχυρώσεων με τη δυτική τάφρο και το σύνολο της παρέμβασης που βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη. Με το σύνολο των εξελισσόμενων και σχεδιαζόμενων έργων, αναδεικνύουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη μοναδική πολιτιστική φυσιογνωμία των Χανίων».
Το φρούριο Ιτζεδίν χαρακτηρίστηκε, το 1986, ιστορικό διατηρητέο μνημείο, καθώς αποτυπώνει την ιστορική μνήμη των τελευταίων 150 χρόνων, όχι μόνο της περιοχής της Σούδας, αλλά κυρίως της ελληνικής ιστορίας. Η οικοδόμησή ξεκίνησε μετά το 1871 και ολοκληρώθηκε το 1875. Από την αναχώρηση του τουρκικού στρατού έως το 1950 χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή, η οποία συνέχισε να λειτουργεί μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν και έκλεισε οριστικά.
Ενοποίηση νοτίου τμήματος οχυρώσεων και δυτικής τάφρου
Σκοπός του ερευνητικού προγράμματος που θα υλοποιήσει το Πολυτεχνείο Κρήτης, είναι η ανάδειξη και ενοποίηση των δύο τμημάτων (βόρειου και νότιου) της δυτικής τάφρου με τη νότια τάφρο, με φυσική διασύνδεση, και με υπόμνηση στο υπόλοιπο νότιο τμήμα έως την ανατολική τάφρο. Το ερευνητικό πρόγραμμα περιλαμβάνει έρευνα χρήσεων κοινοχρήστου χώρου, δημιουργία γέφυρας στην οδό Μελετίου Πηγά, προτάσεις για χρήσεις, μέσω ήπιων παρεμβάσεων και ανάδειξη του μνημειακού χαρακτήρα των τάφρων και του τείχους, με την προβολή της αρχικής τους λειτουργίας και σημασίας, σε συνάρτηση με τη σύγχρονη αστική ζωή, την εγγύτητα με τη θάλασσα και τη σύνδεση με τους δημόσιους χώρους περιπάτου.
Ο ζωγράφος και Δάσκαλος της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ. Πολυτεχνείου Σωτήρης Σόρογκας παρουσιάζει μια σειρά έργων που αποτυπώνουν ερείπια ανεμόμυλων και θαλασσινών ξύλων από βάρκες, καΐκια και σκουριές.
Είναι τα ίδια θέματα που πολιορκεί, ήδη, από την περίοδο των σπουδών του, την δεκαετία του 1950. Τότε, για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1957 επισκέφθηκε σαν σπουδαστής της Σχολής Καλών Τεχνών «την παραδείσια Ύδρα που υμνούν όσοι τη γνώρισαν», όπως περιγράφει ο ίδιος στο εισαγωγικό κείμενο της έκθεσης του. Και συνεχίζει:
«Η ανεξήγητη γοητεία της Ύδρας με είχε και μένα περιέργως αναστατώσει σε μέγιστο βαθμό. Ίσως να ήταν η αύρα στο αρχοντικό του Τομπάζη που με φιλοξενούσε σαν σπουδαστή, ίσως το ονειρικό καρνάγιο στο «Μαντράκι» με τους σεμνούς καραβομαραγκούς ή ακόμα η ιερότης μιας ατμόσφαιρας μυστηριακής και γαλήνιας που εδέσποζε στο Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, στην κορυφή δηλαδή μιας αμετάκλητης ωραιότητος. Δεν ξέρω τι άλλο, μα αυτή μου η επαφή με την Ύδρα με οδήγησε στον επαναπροσδιορισμό των αξιακών βεβαιοτήτων που με συνιστούσαν εκείνον τον καιρό».
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 5 Ιουλίου 2025, στις 8:00 μ.μ.
Την έκθεση θα προλογίσουν:
Η Πρόεδρος του Φορέα ΓΑΚ / Ι.Α.Μ.Υ. Ντίνα Αδαμοπούλου Ο Ιστορικός Τέχνης Γιώργος Μυλωνάς Η Εριφύλη Σόρογκα
Συντελεστές έκθεσης Διοργάνωση: Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας Επιμέλεια Έκθεσης: Σωτήρης Σόρογκας, Γιώργος Μυλωνάς, Μαρία Λυρατζή Μουσειολογική επιμέλεια: Μαρία Λυρατζή
Δύσκολα μπορούμε σήμερα να φανταστούμε τη μορφή της Αθήνας πριν τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν η πόλη άρχισε να παίρνει τη μορφή μιας σύγχρονης πόλης. Δεν είναι ασυνήθιστο σύγχρονοι δρόμοι να έχουν πάρει τη θέση αρχαίων ρεμάτων που διέτρεχαν την Αττική.
Η οδός Σταδίου, είναι ένας από εκείνους τους κεντρικούς δρόμους της πόλης που έχουν πάρει τη θέση ενός ρέματος το οποίο παρέμενε έξω από τα όρια της πόλης τόσο στα αρχαία όσο και στα νεότερα χρόνια. Το ρέμα παρέμεινε λίγο έξω από το τείχος που περιέκλειε την Αθήνα από το 1778 έως το 1834 οπότε και γκρεμίστηκε ό,τι είχε απομείνει από αυτό.
Πλέον η Αθήνα ήταν η πρωτεύουσα του νεοσύστατου κράτους και οι αρχιτέκτονες Κλεάνθης και Σάουμπερτ είχαν εκπονήσει το σχέδιο της πόλης. Σύμφωνα με αυτό χαράχτηκε η οδός Σταδίου η οποία θα ήταν ένας μια από τις κεντρικότερες αρτηρίες της πόλης, που θα συνέδεε την Πλατεία Όθωνος (σημ. πλατεία Ομονοίας) με το Παναθηναϊκό Στάδιο, το οποίο βέβαια τότε δεν ήταν παρά ένα αρχαίο μνημείο θαμμένο ανάμεσα στους λόφους Άγρας και Αρδηττού.
Ωστόσο, οι συνεχείς αλλαγές στο σχέδιο της πόλης, άλλαξαν τόσο το μέγεθος και την πορεία όσο και την κατάληξη του δρόμου που πλέον θα οδηγούσε στην Πλατεία Συντάγματος. Παρόλα αυτά, σταθερή έμεινε η ονομασία του δρόμου για περισσότερο από έναν αιώνα. Τον Μάρτιο του 1945 έγινε από το Δήμο προσπάθεια να αλλάξει η ονομασία του δρόμου σε οδό «Ουίνστον Τσώρτσιλ» ως ένδειξη ευγνωμοσύνης απέναντι στην Αγγλία, ίσως βέβαια και λόγο του ρόλου του πρωθυπουργού της Αγγλίας στα Δεκεμβριανά. Ασφαλώς αυτή η απόπειρα απέτυχε αφού ουδέποτε η νέα ονομασία χρησιμοποιήθηκε από τους κατοίκους της πόλης και περιέπεσε σε λήθη…
Εφημερίδα Εστία
Ήδη από τη χάραξη του ο δρόμος ήταν προορισμένος να γίνει ένα ευθύ «βουλεβάρτο» πλάτους 30 μέτρων. Η κάλυψη του ρέματος και η δενδροφύτευση, έφεραν γρήγορα την ανοικοδόμηση αρχοντικών ιδιωτικών κατοικιών, δημόσιων κτιρίων και εμπορικών καταστημάτων. Οι ακακίες, οι κήποι, τα φαρδιά πεζοδρόμια και τα νεοκλασικά κτίρια στις πλευρές του δρόμου ασφαλώς θα έδιναν στην οδό Σταδίου μια εντελώς διαφορετική εικόνα από τη σημερινή. Παρόλα αυτά στη Σταδίου στέκουν ακόμα κτήρια με ιστορία μεγαλύτερη από έναν αιώνα, συνεχίζοντας μάλιστα να έχουν θέση στη ζωή της πόλης.
Ένα από τα πρώτα κτίρια του δρόμου, η οικία Κοντοστάβλου, εκεί που βρίσκεται η σημερινή πλατεία Κολοκοτρώνη, έμελε να συνδεθεί με την κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας. Μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 και την εγκαθίδρυση της Συνταγματικής Μοναρχίας, αναζητήθηκε χώρος που θα στέγαζε τη Βουλή και τη Γερουσία. Πράγματι, η Οικία Κοντοστάβλου έπαιξε αυτό το ρόλο για μια δεκαετία περίπου οπότε και καταστράφηκε από πυρκαγιά.
Το μόνιμο κτίριο της Βουλής θεμελιώθηκε το 1857 και η επίσημη έναρξη των συνεδριάσεων έγινε το 1875 με πρωθυπουργό τον Χαρίλαο Τρικούπη. Το κτίριο, λειτούργησε ως Βουλή για 60 χρόνια φιλοξενώντας τις συζητήσεις και τις κρίσιμες αποφάσεις της πολυτάραχης αυτής περιόδου της ελληνικής ιστορίας. Μετά την μεταστέγαση της βουλής στα Παλαιά Ανάκτορα (1935), το κτήριο της Παλαιός Βουλής παραχωρήθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στην Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, προκειμένου να στεγάσει το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Το Μουσείο άνοιξε για το κοινό το 1962 αποτελώντας έκτοτε ένα από τα τοπόσημα της Αθήνας. Η μόνιμη συλλογή του Μουσείου περιλαμβάνει κειμήλια της νεώτερης ελληνικής ιστορίας ενώ διαθέτει πλούσιο φωτογραφικό αρχείο και βιβλιοθήκη.
Το μέγαρο και ο προαύλιος χώρος της Βουλής στην οδό Σταδίου. Αδελφοί Ρωμαίδη, (;) , π. 1890, κολλοτυπία. Φωτογραφικό Αρχείο Ι.Ε.Ε.Ε.- Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα.
Ωστόσο, το ισχυρότερο σημείο αναφοράς όχι μόνο για την οδό Σταδίου αλλά για ολόκληρο το κέντρο της Αθήνας, είναι ο έφιππος ανδριάντας του Κολοκοτρώνη μπροστά από το Μουσείο. Ο ανδριάντας έχει τη δική του ιστορία. Είναι έργο του γλύπτη Λάζαρου Σώχου, όμοιο με το αντίστοιχο που βρίσκεται στο Ναύπλιο. Μετά από αρκετές συζητήσεις και διαφωνίες γύρω από τη θέση του αγάλματος, επιλέχθηκε τελικά η νησίδα στη συμβολή με τον οδό Κολοκοτρώνη, σημείο στο οποίο τοποθετήθηκε ο έφιππος Κολοκοτρώνης το 1904. Το 1954, στο πλαίσιο των έργων ανάπλασης της πλατείας, το γλυπτό μεταφέρθηκε στη θέση που βρίσκεται έως σήμερα για να γίνει ένα από τα πλέον δημοφιλή σημεία συνάντησης, «παρακολουθώντας» χιλιάδες ανθρώπους να περνούν μπροστά του, άλλοι βιαστικά, αδιαφορώντας, και άλλοι σταματώντας για λίγα δευτερόλεπτα για να το κοιτάξουν.
Έκτος από τη Βουλή, στην οδό Σταδίου είχαν κατασκευαστεί και άλλα κτίρια που σχετίζονταν με τη λειτουργία του κράτους. Το 1834, στη συμβολή με την οδό Αρσάκη, είχε ανεγερθεί το Εθνικό Τυπογραφείο. Το μονώροφο κτίριο άλλαξε χρήση το 1931 οπότε και προστέθηκε και δεύτερος όροφος ώστε να στεγάσει τις υπηρεσίες του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Μεταφορά του έφιππου ανδριάντα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη από τη μικρή πλατεία στη συμβολή των οδών Σταδίου και Κολοκοτρώνη στον προαύλιο χώρος της Παλαιάς Βουλής. Πρακτορείον Ηνωμένων Φωτορεπόρτερς, 1954. Φωτογραφικό Αρχείο Ι.Ε.Ε.Ε.- Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα.
Το 1837 είχε κτισθεί και το πρώτο Ελληνικό Νομισματοκοπείο. Η πλατεία μπροστά του ονομάστηκε αρχικά Πλατεία Νομισματοκοπείου αλλάζοντας ονομασίες ανάλογα με τη χρήση της και τις συγκυρίες. Το 1878 το Νομισματοκοπείο επεκτάθηκε και έγινε το Υπουργείο Οικονομικών. Ωστόσο η πλατεία μπροστά του ονομάστηκε πλατεία Κλαυθμώνος λόγω της παρουσίας στην ίδια πλατεία του Υπουργείου Εσωτερικών όπου συγκεντρώνονταν οι απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι παρακαλώντας να επαναπροσληφθούν. Ήταν άλλωστε κοινή τακτική η απόλυση τους και η πρόσληψη άλλων μετά την αλλαγή κάθε κυβέρνησης, τουλάχιστον ως το 1911 οπότε θεσπίστηκε η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων.
Χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα της ταυτότητας που επρόκειτο να αποκτήσει ο δρόμος είναι η ανοικοδόμηση του αριθμό 38 του κεντρικού καταστήματος, της μοναδικής τότε τράπεζας της χώρας, της Εθνικούς Τράπεζας το 1874. Η Τράπεζα είχε ιδρυθεί το 1841 από τον Γεώργιο Σταύρο και γρήγορα αναπτύχθηκε αποτελώντας πυλώνα της ελληνικής οικονομίας. Το 1901, στο πέρασμα του 20ου αιώνα, το κτήριο ανασκευάστηκε, αποκτώντας τη μορφή που διατηρεί ακόμα και σήμερα.
Ωστόσο, οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της χώρας και διεθνώς επέβαλαν την ίδρυση μιας Κεντρικής Τράπεζας. Αυτό έγινε το 1928 κατόπιν σχετικής σύστασης της Κοινωνίας των Εθνών. Το πρώτο κτήριο της Τράπεζας της Ελλάδος ολοκληρώθηκε το 1938 στην οδό Πανεπιστημίου. Ακολουθώντας τις απαιτήσεις της εποχής σταδιακά το κτήριο επεκτάθηκε για να καταλάβει τελικά ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο και τη δεκαετία του 1970 και στην οδό Σταδίου.
Σημείο αναφοράς της μετεξέλιξης της ταυτότητας και του μεγέθους της πόλης είναι το κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού. Στο χώρο μεταξύ των οδών Σταδίου-Αμερικής-Πανεπιστημίου-Βουκουρεστίου, είχαν κατασκευαστεί οι βασιλικοί στάβλοι, ήδη από την εποχή του Όθωνα, ώστε να βρίσκονται κοντά στο Ανάκτορο. Όμως, η Αθήνα των αρχών του 20ου αιώνα ήταν πλέον μια πόλη με ταχεία ανάπτυξη, που καλούταν να ανταποκριθεί στο ρόλο μια σύγχρονης πρωτεύουσας. Μέσα στο πλαίσιο αυτό ήταν λογικό να αναζητηθεί μια νέα χρήση του οικοπέδου. Έτσι, στη θέση αυτή οικοδομήθηκε το Μετοχικό Ταμείο Στρατού σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Β. Κασσάνδρα και Λ. Μπόνη. Το κτίριο ήταν επιβλητικό σε διαστάσεις και ακολουθούσε αντίστοιχα αρχιτεκτονικά πρότυπα της ίδιας περιόδου. Ήδη, από την κατασκευή του στέγαζε γραφεία, καταστήματα και κέντρα διασκέδασης, έναν χαρακτήρα που διατηρεί σε μεγάλο βαθμό ακόμα και σήμερα.
Πλέον η οδός Σταδίου είχε γίνει σημείο κοινωνικών συναναστροφών και ψυχαγωγίας για τους Αθηναίους. Εκτός από τα εμπορικά καταστήματα στο δρόμο λειτουργούσαν και κέντρα διασκέδασης και θέατρα. Ένα από αυτά επισκέφτηκε και ο Κ. Καβάφης το 1901 όταν βρέθηκε στην Αθήνα, αν και μάλλον δεν έμεινε αρκετά ευχαριστημένος από αυτό: «Το βράδυ πήγα, με τον Αλέξανδρο, στο Θέατρο «Βαριετέ», οδός Σταδίου. Παιζόταν η «Μποέμ» του Πουτσίνι. Θίασος μάλλον τρίτης σειράς. Το θέατρο είναι μεγάλο όσο και το θέατρο της Ομονοίας, όμως λιγότερο καθαρό και περιποιημένο, και το καφενείο του αληθινό καμίνι. […]»
Η οδός Σταδίου από το ύψος της οδού Βουκουρεστίου. Δεξιά το πενταώροφο κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού,στο οικοδομικό τετράγωνο που καταλάμβανε παλαιότερα οι οι βασιλικού στάβλοι. Επιστολικό Δελτάριο, Μεσοπόλεμος. Φωτογραφικό Αρχείο Ι.Ε.Ε.Ε.- Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα.
Η οδός Σταδίου έχει το δικό της πρωταγωνιστικό ρόλο και στα πρώτα βήματα του κινηματογράφου στην Αθήνα. Η προβολή κινηματογραφικών ταινιών στην Ελλάδα συνδέεται με την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου και του ηλεκτροφωτισμού, γι’ αυτό και εμφανίστηκε μάλλον καθυστερημένα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για τις πρώτες προβολές ακολουθήθηκε η αντίστοιχη τακτική με άλλες χώρες, δηλαδή η επιλογή κάποιου άδειου, διαθέσιμου καταστήματος, σε εμπορικό, κεντρικό σημείο όπου ήδη λειτουργούσαν θέατρα. Η καταλληλότερη επιλογή, που θα πληρούσε τις παραπάνω προϋποθέσεις, δεν ήταν άλλη από την οδό Σταδίου. Εκεί παρακολούθησαν οι Αθηναίοι για πρώτη φορά κινηματογράφο στον κινηματόγραφο Έδισσον και στον «παρισινο κινηματογράφο».
Η βιομηχανία του κινηματογράφου είχε πια εμφανιστεί δυναμικά και στην Αθήνα. Η οδός Σταδίου θα συνέχιζε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το νέο θέαμα. Το 1910 δημιουργήθηκε η αίθουσα ΑΤΤΙΚΟΝ στον κήπο της Οικίας Βούρου. Η εμπορική επιτυχία ήταν τεράστια οδηγώντας στην ανακατασκευή του κτιρίου σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη. Ήταν η πρώτη πολυτελής κινηματογραφική αίθουσα στην Αθήνα, σημείο συνάντησης της «καλής κοινωνίας» της πρωτεύουσας. Έτος σταθμός για την κινηματογραφική ιστορία της χώρας υπήρξε το 1929, όταν στον κινηματογράφο ΑΤΤΙΚΟΝ προβλήθηκε η πρώτη ταινία ομιλούντος κινηματογράφου στην Ελλάδα. Για περισσότερο από έναν αιώνα ο κινηματογράφος υπήρξε σημείο αναφοράς για την πολιτιστική ζωή της πόλης. Τον Φεβρουάριο του 2012, μεγάλη πυρκαγιά που προκάλεσαν άγνωστοι στο περιθώριο συλλαλητηρίου, κατέστρεψε μεγάλο μέρος του κτιρίου που έκτοτε παραμένει «ένα φάντασμα» της ιστορίας του στο κέντρο της Αθήνας περιμένοντας την αποκατάσταση και αξιοποίηση του.
Εφημερίδα Ελευθερία
Η ίδια φωτιά κατέστρεψε ακόμα δύο καταστήματα με μεγάλη ιστορία στο χώρο του εμπορίου της πόλης. Το κατάστημα Kosta Boda, σχεδόν συνώνυμο με τις αγορές δώρων για δεκαετίες, είχε ανοίξει στην οδό Σταδίου το 1972 ενώ ανακαινίστηκε με επισημότητα το 1981.
Ένα ακόμα εμπορικό κατάστημα που θα έγραφε τη δική του μεγάλη ιστορία στη επιχειρηματική ιστορία της χώρας, ήταν το Delicatessen των Αδελφών Βασιλόπουλων στην οδό Σταδίου 19 που εγκαινιάστηκε το 1950. Στο κατάστημα υπήρχαν ευρωπαϊκά προϊόντα υψηλής ποιότητας. κάτι καθόλου αυτονόητο για την Ελλάδα της δεκαετίας του 1950. Προφανώς μπροστά στα ράφια και τα ψυγεία του συγκεντρώνονταν μέλη της μεγαλοαστικής τάξης της Αθήνας, καθώς βέβαια και το υπηρετικό τους προσωπικό. Πολύ τιμητική υπήρξε ασφαλώς η αναγνώρισή του ως επίσημου προμηθευτή της βασιλικής αυλής.
Τα εμπορικά καταστήματα και οι χώροι διασκέδασης ανέδειξαν τη Σταδίου στο δρόμο όπου σύχναζαν τα πλέον μορφωμένα και επιφανή μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας. Ήταν λοιπόν επόμενο να γίνει το καταλληλότερο σημείο συνάντησης των βιβλιόφιλων της Αθήνας με κέντρο το Βιβλιοπωλείο της Εστίας που στεγάστηκε στον αριθμό 32 το 1885. Καθώς στα τέλη του 19ου αιώνα ήταν αρκετά περιορισμένος ο αριθμός των ανθρώπων που ήξεραν να διαβάζουν, η επιλογή του Γ. Κορδόνη να ιδρύσει ένα βιβλιοπωλείο είναι μια μάλλον ριψοκίνδυνη επιχειρηματική κίνηση αλλά και ενδεικτική για τη δυναμικότητα του κέντρου της πόλης. Μετά από περισσότερο από έναν αιώνα λειτουργίας στη Σταδίου, το Βιβλιοπωλείο μεταφέρθηκε στην οδό Σόλωνος όπου παρέμεινε έως την οριστική διακοπή λειτουργίας του το 2021.
Τη σκυτάλη πήρε το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ που λειτουργεί στον αριθμό 24 της Σταδίου. Όχι μόνο ήταν ένα τοπόσημο για την πόλη αλλά εξελίχθηκε και σε στήριγμα της οδού Σταδίου στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης, όταν το κέντρο της πρωτεύουσας είχε χάσει τη ζωτικότητα του.
Χαρακτηριστικό της ταυτότητας της οδού Σταδίου υπήρξε η λειτουργία ξενοδοχείων σε αυτόν ήδη από τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Σε όλο το μήκος του λειτουργούσαν περισσότερα από δέκα μεγάλα ξενοδοχεία. Στη συμβολή της οδού Σταδίου με την πλατεία Κοραή, λειτούργησε το πολυετές ξενοδοχείο «Η Αίγυπτος» που το διαδέχτηκε το ξενοδοχείο «Αι Αθήναι». Το κτίριο, έχοντας υποστεί ασφαλώς τις σχετικές μετατροπές, υπάρχει και σήμερα ως εμπορικό κατάστημα.
Μερικές δεκαετίες νεώτερο (1905), ήταν το ξενοδοχείο «Ανακτορικόν» ή «Palace Hotel» το οποίο οικοδομήθηκε ακριβώς για να γίνει ξενοδοχείο στον αριθμό 22 του Μεγάρου Καλαμάρη της Σταδίου. Ήταν ένα πολυτελές ξενοδοχείο 75 δωματίων που διέθετε ηλεκτρικό φωτισμό, θέρμανση και ασανσέρ και απευθυνόταν στους πιο ευκατάστατους επισκέπτες της Αθήνας. Το κτίριο γκρεμίστηκε τη δεκαετία του 1960 δίνοντας τη θέση του στο «Esperia Palace Hotel» το οποίο με τη σειρά του διέκοψε τη λειτουργία του μετά από μισό αιώνα. Το νήμα παρέλαβε το 2023 το πολυτελές NYX ESPERIA PALACE.
Επίσης στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα έχει τις ρίζες του ακόμα ένα σύγχρονο ξενοδοχείο της Αθήνας. Το 1909, ο αξιωματικός πυροβολικού Πέτρος Σαρόγλου κληροδότησε στη «Λέσχη Αξιωματικών Ξηράς και Θαλάσσης» τη μεγάλη περιουσία του με την επιθυμία να δημιουργηθεί και στην Αθήνα Λέσχη Αξιωματικών στο χώρο της οικίας του στην Ομόνοια. Ωστόσο, καταλληλότερο σημείο για την ανέγερση της Λέσχης θεωρήθηκε ο χώρος στη Λέωφ. Βασιλίσσης Σοφίας όπου βρίσκεται έως σήμερα. Ο χώρος της κατοικίας του Σαρόγλου αξιοποιήθηκε ωστόσο από το Δημόσιο όπου ανέγειρε το κτίριο του Ειρηνοδικείου Αθηνών το οποίο παρέμεινε στην Ομόνοια για δεκαετίες. Από το 2020 και μετά από χρόνια εγκατάλειψης το κτίριο βρήκε και πάλι τη θέση του στη ζωή του δρόμου ως το πολυτελές ξενοδοχείο MOXY.
Αλλά, ακόμα και αν έχει αλλάξει η εικόνα, η οδός Σταδίου παραμένει ο πολύβουος δρόμος, μια σημαντική οδική αρτηρία της Αθήνας, στην οποία συνυπάρχουν μέσα μεταφοράς, ιδιωτικά οχήματα, εργαζόμενοι, τουρίστες, καταναλωτές…
Σήμερα η οδός Σταδίου, όπως και ολόκληρο ο κέντρο της Αθήνας, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ίσως ως ένας δρόμος σε μετάβαση. Αρκετά από το εγκαταλελειμμένα κτίρια βρίσκονται σε διαδικασία ανακαίνισης, αναστήλωσης και αλλαγής χρήσης. Ολόκληρη η οικονομία της Αθήνας στρέφεται πλέον σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό και η οδός Σταδίου διεκδικεί κεντρικό ρόλο σε αυτή τη νέα πραγματικότητα. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, μια βόλτα στην οδό Σταδίου αναδεικνύει σχεδόν όλες τις περιόδους που έζησε η Αθήνα. Η δημιουργία της πρωτεύουσας, η οργάνωση του κράτους, η μετεξέλιξη της οικονομίας, οι δυσκολίες της οικονομικής κρίσης, η νέα διαδρομή που φαίνεται να ακολουθεί η Αθήνα, όλα αποτυπώνονται στα ιστορικά κτίρια, στις σκαλωσιές, στα ακριβά μαγαζιά, στα κλειστά καταστήματα, στα σύγχρονα ξενοδοχεία…
Χρήσιμες Πηγές
Δεμέστιχα, Αικατερίνη, Η θεατρική ζωή στην Αθήνα την εποχή του Γεωργίου του Α’ (1864-1900): Οι παραστάσεις, Διδακτορική διατριβή (https://freader.ekt.gr/eadd/index.php?doc=28138&lang=el#p=62)
https://www.mixanitouxronou.gr/
https://www.elia.org.gr/research-tools/hotels/streets/stadiou/
Η ιστορικός τέχνης Μαρία-Μόσχα Καρατζόγλου, σημειώνει σχετικά με το έργο του Gösta Hellner:
“Θέλοντας να ταξινομήσει κανείς το πολυσχιδές, πολυάριθμο, παραγόμενο σε μεγάλη έκταση χρόνου και, πάνω απ’ όλα, αξιοθαύμαστο έργο του καλλιτέχνη Gösta Hellner, μπορεί να μεταχειριστεί διάφορες κατηγορίες: να το χωρίσει ανάλογα με τις διαστάσεις και το υλικό, σε επιτοίχια έργα, που κι αυτά με τη σειρά τους διακρίνονται σε αμιγώς ζωγραφικά έργα και σε τεχνικές που ενωματώνουν το collage, την υφαντική, το readymade και τη φωτογραφία (την οποία άλλωστε ο καλλιτέχνης γνώριζε και είχε αποδώσει στον ύψιστο τεχνικό και καλλιτεχνικό βαθμό στο παράλληλο έργο του, αυτό της φωτογραφίας)ή άλλα επιτοίχια που στηρίζονται αποκλειστικά στις τεχνικές αυτές, καθώς και σε κατασκευές και σε μικρά και μεγαλύτερα γλυπτά. Ή μπορεί, με κριτήριο την εγγύτητα στη φυσιοκρατία, να αναγνωρίσει έργα με σχετικά μικρό ή και αρκετά μεγάλο βαθμό αφαίρεσης. Ακόμα, με γνώμονα την ένταξη σε κίνημα τέχνης (ή μάλλον την παραπομπή, καθώς τα έργα του Gösta Hellner είναι μία κατηγορία από μόνα τους), μπορεί να μιλήσει κανείς για έργα που άλλοτε με τη φρεσκάδα τους, την ενσωμάτωση του τυχαίου, μια τονισμένη α-χρονικότητα και ένα λεπτό χιούμορ παραπέμπουν στο κίνημα nouveauréalisme και σε καλλιτέχνες όπως οι Arman,César ή Niki de Saint Phalle, άλλοτε για έργα που με τη διάδραση που δημιουργούν με τον αέρα, αλλά και με τον θεατή, ο οποίος μπορεί να επέμβει σε αυτά, φέρνουν στον νου την kineticart καλλιτεχνών όπως ο Alexander Calder ή ο Takis, άλλοτε για έργα που δημιουργούν οπτικές ψευδαισθήσεις, στα πρότυπα έργων εκπροσώπων της οpart, όπως του VictorVasarely, άλλοτε για έργα που με την έμμεση αλλά σαφή κριτική που ασκούν στην εμπορευματοποίηση της τέχνης και την εγκληματική υπερεκμετάλλευση των περιβαλλοντικών πόρων και την αξιοποίηση «ευτελών» υλικών, παραπέμπουν στην εννοιολογική τέχνη, π.χ. στην artepoveraή την junkartκαι τους «σκουπιδάνθρωπους» του HA Schult και άλλοτε για έργα (κυρίως αυτά που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε οριακά ως και εφαρμοσμένης τέχνης, όπως οι κούκλες), που μακριά από τον εκχυδαϊσμό των βιομηχανικών προϊόντων και την προσοχή στη λεπτομέρεια, μας φέρνουν κοντά στα αιτήματα για ενοποίηση και εκδημοκρατισμό της τέχνης του κινήματος Arts and Crafts ή ακόμα και του Bauhaus.”
Με τη σειρά της η επιμελήτρια Άννα Πετροπούλου εστιάζει στην έκθεση που θα πραγματοποιηθεί 25 Ιουνίου-25 Ιουλίου 2025:
“Ο Gösta Hellner δεν σταμάτησε ποτέ να δημιουργεί με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα τεράστιο εικαστικό έργο. Ο μετασχηματισμός της ύλης, των χρωμάτων, και των ιδεών είναι εμφανής σε ολόκληρη την καλλιτεχνική του πορεία. Τα έργα του δεν είναι “βαριά”, ούτε στατικά. Είναι Ιδιαίτερα πρωτότυπα και άχρονα. Κινητικά τα περισσότερα και μεταλλασσόμενα. Ακόμη και όσα δεν κινούνται δημιουργούν την ψευδαίσθηση της κίνησης. Σε ολόκληρο το έργο του διακρίνονται επιρροές από τα ευρωπαϊκά κινήματα όπως του Bauhaus, της Junk &Recycled Art, του κινήματος Arts and Crafts, κ.ά. Οπότε πέρα από την αρχική εντύπωση της παιδικότητας και της χαράς, τα έργα αυτά έχουν βαθιές ρίζες στον πολιτισμό περισσοτέρων λαών και παραδόσεων Είναι το αποτέλεσμα βαθειάς έρευνας, μελέτης και εσωτερικής διεργασίας αγγίζοντας την εθνολογία και την παγκοσμιότητα.
Η αναδρομική αυτή έκθεση του Gösta Hellner, που πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, φωτίζει – λόγω του τεράστιου όγκου του – μόνο κάποιες πτυχές του έργου ενός ευφάνταστου καλλιτέχνη. Στον φιλόξενο χώρο του Κέντρου Τεχνών η επιμελήτρια μπορεί να αναδείξει μόνο δειγματοληπτικά το πλούσιο και πολυπτυχές έργο του.”
Διάρκεια έκθεσης: 25 Ιουνίου έως 25 Ιουλίου 2025 Ώρες λειτουργίας: Τρίτη -Παρασκευή 11:00-19:00 Σάββατο – Κυριακή 10:00-15:00 Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη
Επιμέλεια έκθεσης: Άννα Πετροπούλου Μυρτιά Hellner Μουσική: Anastazios
