ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος (ΕΒΕ) είναι η εθνική βιβλιοθήκη της Ελλάδας. Αποτελεί κορυφαίο θεματοφύλακα και διαχειριστή της πνευματικής παρακαταθήκης των Ελλήνων. Αποστολή της είναι να εντοπίζει, να συγκεντρώνει, να οργανώνει, να περιγράφει και να διαφυλάσσει στο διηνεκές τα τεκμήρια της επιστήμης και του πολιτισμού που δημιουργούνται στην Ελλάδα ή διεθνώς και σχετίζονται με τον Ελληνισμό στη διαχρονία του, προσφέροντας ανοικτή και ισότιμη πρόσβαση σε κάθε ενδιαφερόμενο.

Ιδρύθηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια το 1829 και η πορεία της είναι παράλληλη με την ιστορία του ελληνικού κράτους. Στα 188 συναπτά έτη λειτουργίας της αποθησαυρίζει την πνευματική περιουσία του ελληνισμού και μέχρι σήμερα έχει αναπτύξει μια μοναδικής αξίας συλλογή 2.000.000 τεκμηρίων.

Μέχρι το 2017 στεγαζόταν στο βαλλιάνειο κτίριο επί της οδού Πανεπιστημίου στο κέντρο της Αθήνας. Το έτος 2018 σηματοδοτεί την ιστορική μετεγκατάστασή της από το εμβληματικό βαλλιάνειο στο νέο της κτίριο, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Η αρχική ιδέα για την εγκαθίδρυση μιας Εθνικής Βιβλιοθήκης ανήκε στον φιλέλληνα Ιωάννη Ιάκωβο Μέγιερ (Johann Jakob Mayer), σε ένα άρθρο τον Αύγουστο του 1824 στην εφημερίδα του Ελληνικά Χρονικά, που εκδιδόταν στο Μεσολόγγι, από όπου Μάγερ και Λόρδος Βύρων προωθούσαν την ελληνική ανεξαρτησία. Η ιδέα του Μάγιερ εφαρμόστηκε το 1829 από τον νέο κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια,[5] ο οποίος ομαδοποίησε την Εθνική Βιβλιοθήκη μαζί με άλλα πνευματικά ιδρύματα όπως σχολεία, εθνικά μουσεία, και τυπογραφεία. Αρχικά στεγάζονταν σε ένα κτίριο (το οποίο στη συνέχεια έγινε ορφανοτροφείο) στην Αίγινα και επιμελούνταν από τον Ανδρέα Μουστοξύδη, ο οποίος έγινε πρόεδρος της επιτροπής του ορφανοτροφείου, διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών και διευθυντής του Δημόσιου Εκπαιδευτηρίου.

Στο τέλος του 1830, η βιβλιοθήκη, την οποία ο Μουστοξύδης ονόμασε Εθνική Βιβλιοθήκη, διέθετε 1.018 τόμους εκτυπωμένων βιβλίων, τα οποία είχαν συλλεχθεί από Έλληνες και φιλέλληνες. Το 1834, η Βιβλιοθήκη μεταφέρθηκε στην Αθήνα, τη νέα πρωτεύουσα, και αρχικά στεγαζόταν προσωρινά στα δημόσια λουτρά στη Ρωμαϊκή Αγορά και αργότερα στην εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου, έπειτα στη Μητρόπολη και σε άλλα σημαντικά κτίρια.

Το 1842, η Εθνική Βιβλιοθήκη συγχωνεύθηκε με τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Αθηνών (15.000 τόμοι) και στεγαζόταν μαζί με την τρέχουσα συλλογή στο νέο κτίριο του Οθωνικού Πανεπιστημίου[6]. Ο πρώτος διευθυντής (πλέον αποκαλούμενος «έφορος») του διευρυμένου ιδρύματος ήταν ο Γεώργιος Κοζάκης-Τυπάλδος,[7] ο οποίος κατείχε τη θέση μέχρι το 1863. Σε αυτή τη περίοδο, η Βιβλιοθήκη εμπλουτίστηκε χάρη σε σημαντικές δωρεές και σπάνια ξενόγλωσσα βιβλία από όλη την Ευρώπη. Με βασιλικό διάταγμα του 1866, οι δύο βιβλιοθήκες συγχωνεύθηκαν, και πλέον διοικούνταν υπό την ονομασία «Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος». Την περίοδο 1877-1910, υποδιευθυντής ήταν ο Μιχαήλ Δέφνερ.

Στοιχεία επικοινωνίας

ΕΒΕ – Βαλλιάνειο Μέγαρο
Δ/νση: Πανεπιστημίου 32, 10679, Αθήνα
Τηλ. +30 2103 382 541

ΕΒΕ – Κτίριο Βοτανικού
Δ/νση: Λεωφ. Αθηνών 31-33 & Σπύρου Πάτση 12, 10447 Αθήνα
Τηλ. +30 2103 608 149

ΕΒΕ – ΚΠΙΣΝ (ΕΔΡΑ)
Δ/νση:Λεωφ.Συγγρού 364, 17674, Καλλιθέα
Τηλ. +30 2130 999 700
Website: https://www.nlg.gr/